Deze week = Modeweek in Parijs. Vandaar dat redactrice Els niet aanwezig is. Gevolg: ik moet haar taakjes overnemen. Lees: elke dag zakken vol make-up en parfum ledigen, de persmap lezen, en als het boeiend is een kortje over schrijven. De shoprush van april komt dus deels uit mijn pen. En ik mag ook de 'oops' van juni maken (= de laatste leuke pagina waar we harde kritiek leveren op een celeb die er volledig "fout" uit ziet). Laat dat nu net mijn sterkste kant zijn: outfits afbreken...
In volgens nummer (komt uit 20 maart) ben ik ook goed vertegenwoordigd. Er staat een groot artikel in over Kylie, gelinkt aan kom op tegen kanker, en ook Rock Star Daughters is een stukje van mij. Ik sta te springen om eindelijk mijn aller eigenste naam zwart op wit gedrukt te zien. Dat is het nadeel van een maandblad, je moet veel geduld hebben. Veel tijd om ongeduldig te zijn heb ik niet, want er wordt wel degelijk gewerkt! Ik vlieg er gauw weer in.
Het ga jullie nog goed!
x Joni
woensdag 28 februari 2007
maandag 26 februari 2007
nog een vraagje
kent er iemand een vrouw die zich heeft laten steriliseren en daar wilt over vertellen?
...
...
zondag 25 februari 2007
Halftime
Hey mensjes,
Jaja, we zijn dichter bij het einde dan bij het begin. Jammer jammer toch. *schudt haar hoofd in ongeloof* Deze week was het vrij rustig op onze redactie. Er komt weer een special aan (die meestal goed op voorhand zijn voorbereid, lees: weinig werk voor Daisy) én eigenlijk hebben ze geen twee stagiaires tegelijk nodig. Maar ach. We hebben dan maar wat zitten brainstormen voor de Waar eet?-rubriek en heel wat mensen gebeld. Cathérine Moerkerke en Stan Van Samang hadden het onherroepelijk te druk, Frederik Sioen en Bart Peeters willen dan weer wel mijn schoowne stem horen.
Donderdag moest ik naar een persconferentie van Canon, gevolgd door een uitstapje naar een Gentse plastisch chirurg. Uiteindelijk heb ik de chirurg gemist, omdat de afspraak op de allerlaatste moment vervroegd werd en ik dat vervroegde tijdstip niet haalde door de muurvaste soep op de autostrade. De persconferentie was ook al niets, ik was er de enige vrouw, de enige onder 30, de enige die niet van een gespecialiseerd blad was (en zodoende degene die het minst kende van fotoapparatuur) en ik voelde mij er zo heel erg niet op mijn gemak zo.
Deze week zal ik bellen met voornoemde Frederik S. en Bart P., bellen met Kaapstad voor (yet another) important interview, toch nog in Gent geraken voor de plastisch chirurg (vooraleer hij woensdag naar de states vertrekt) en mij verder verdiepen in de wereld van vrouwen en auto's.
Wat de punten betreft, waren ze in feite wel prima uitgezonderd:
- de punten van Frans waartegen ik vastbesloten zal protesteren
- de punten van eindproductie waarbij ik serieuze vraagtekens zet. Nah!
Doeg!
Jaja, we zijn dichter bij het einde dan bij het begin. Jammer jammer toch. *schudt haar hoofd in ongeloof* Deze week was het vrij rustig op onze redactie. Er komt weer een special aan (die meestal goed op voorhand zijn voorbereid, lees: weinig werk voor Daisy) én eigenlijk hebben ze geen twee stagiaires tegelijk nodig. Maar ach. We hebben dan maar wat zitten brainstormen voor de Waar eet?-rubriek en heel wat mensen gebeld. Cathérine Moerkerke en Stan Van Samang hadden het onherroepelijk te druk, Frederik Sioen en Bart Peeters willen dan weer wel mijn schoowne stem horen.
Donderdag moest ik naar een persconferentie van Canon, gevolgd door een uitstapje naar een Gentse plastisch chirurg. Uiteindelijk heb ik de chirurg gemist, omdat de afspraak op de allerlaatste moment vervroegd werd en ik dat vervroegde tijdstip niet haalde door de muurvaste soep op de autostrade. De persconferentie was ook al niets, ik was er de enige vrouw, de enige onder 30, de enige die niet van een gespecialiseerd blad was (en zodoende degene die het minst kende van fotoapparatuur) en ik voelde mij er zo heel erg niet op mijn gemak zo.
Deze week zal ik bellen met voornoemde Frederik S. en Bart P., bellen met Kaapstad voor (yet another) important interview, toch nog in Gent geraken voor de plastisch chirurg (vooraleer hij woensdag naar de states vertrekt) en mij verder verdiepen in de wereld van vrouwen en auto's.
Wat de punten betreft, waren ze in feite wel prima uitgezonderd:
- de punten van Frans waartegen ik vastbesloten zal protesteren
- de punten van eindproductie waarbij ik serieuze vraagtekens zet. Nah!
Doeg!
Duizendpoot
Deze week ontdekte ik dat ik best wel een manusje-van-alles ben... Ik had een behoorlijke to-do-lijst opgesteld voordat Luc met vakantie ging, zodat ik zeker mijn week zou weten te vullen. Ik vat kort en bondig even samen wat ik zoal deed deze week.
Ik vertaalde een mail die TeamTime (uitgave van Comeva, projectgroep van alle vrouwenbladen van Sanoma) zou aankondigen in het Frans. Donderdag zat TeamTime mee in het bladenpakket van elke Sanoma-medewerker en dus was die mail bedoeld om het personeel aan te zetten tot lezen. Donderdag zat de door mij vertaalde mail dan ook in mijn eigen inbox. Ja, toch even een gevoel van voldoening.
Ik schreef ook een artikel over TeamTime voor Sanoma Inside (dat is het blad dat ook maandelijks binnen het bedrijf wordt verdeeld) TeamTime boven dus deze week. Het is trouwens echt wel een leuk magazine! Het gaat over de combinatie werk&gezin en hoe mannen en vrouwen het steeds moeilijker vinden om de boel in balans te houden. Bij deze uitgave stond werk centraal. In het najaar komt er een tweede editie uit waar het dan vooral rond gezin zal draaien.
Daarnaast heb ik nog vlijtig de nodige voorbereidingen getroffen voor de twee producties waarvoor ik nu geheel verantwoordelijk ben. Bellen bellen bellen...tussendoor wat mailen. Maar de producties beginnen aardig vorm te krijgen.
Af en toe doe ik ook wat telefoontjes voor Valerie (erg fijne freelancemadam bij ons op de redactie). Zo had ik Maaike Cafmeyer (Geslacht De Pauw, Basta) aan de lijn deze week. Wat een lachwekkende madam!
Donderdag werd ik verwacht op een persconferentie in het stadhuis van Gent. Onder de aanwezigen: Tom Lanoye en Jan Houtekiet. Grappige bedoeling eigenlijk. Dat journalistieke wereldje blijft me toch boeien. Wat zijn we toch een stel figuren bijeen!
Naast een duizendpoot,zal ik de komende weken ook bereidwillig als proefkonijn dienen. Ik mag het allernieuwste model van epilady testen en een zelfbruiner! Ja wat een stage allemaal niet kan doen voor de vrouwelijke looks!
Op naar alweer een nieuwe week! Het beloofd spannend te worden want onze deadline voor April komt eraan. Volgende week meer nieuwe avonturen!
Kirsten -x-
Ik vertaalde een mail die TeamTime (uitgave van Comeva, projectgroep van alle vrouwenbladen van Sanoma) zou aankondigen in het Frans. Donderdag zat TeamTime mee in het bladenpakket van elke Sanoma-medewerker en dus was die mail bedoeld om het personeel aan te zetten tot lezen. Donderdag zat de door mij vertaalde mail dan ook in mijn eigen inbox. Ja, toch even een gevoel van voldoening.
Ik schreef ook een artikel over TeamTime voor Sanoma Inside (dat is het blad dat ook maandelijks binnen het bedrijf wordt verdeeld) TeamTime boven dus deze week. Het is trouwens echt wel een leuk magazine! Het gaat over de combinatie werk&gezin en hoe mannen en vrouwen het steeds moeilijker vinden om de boel in balans te houden. Bij deze uitgave stond werk centraal. In het najaar komt er een tweede editie uit waar het dan vooral rond gezin zal draaien.
Daarnaast heb ik nog vlijtig de nodige voorbereidingen getroffen voor de twee producties waarvoor ik nu geheel verantwoordelijk ben. Bellen bellen bellen...tussendoor wat mailen. Maar de producties beginnen aardig vorm te krijgen.
Af en toe doe ik ook wat telefoontjes voor Valerie (erg fijne freelancemadam bij ons op de redactie). Zo had ik Maaike Cafmeyer (Geslacht De Pauw, Basta) aan de lijn deze week. Wat een lachwekkende madam!
Donderdag werd ik verwacht op een persconferentie in het stadhuis van Gent. Onder de aanwezigen: Tom Lanoye en Jan Houtekiet. Grappige bedoeling eigenlijk. Dat journalistieke wereldje blijft me toch boeien. Wat zijn we toch een stel figuren bijeen!
Naast een duizendpoot,zal ik de komende weken ook bereidwillig als proefkonijn dienen. Ik mag het allernieuwste model van epilady testen en een zelfbruiner! Ja wat een stage allemaal niet kan doen voor de vrouwelijke looks!
Op naar alweer een nieuwe week! Het beloofd spannend te worden want onze deadline voor April komt eraan. Volgende week meer nieuwe avonturen!
Kirsten -x-
zaterdag 24 februari 2007
het vuurwerk ... op den 1
Halfweg en weer een leuke ervaring rijker.
Vandaag staat er (weliswaar een kort) berichtje van mij op de voorpagina van HLN (niet enkel op de Antwerpse editie).
Ik moet zeggen dat het wel tof is dat ik ook dat heb meegemaakt. Ondertussen heb ik gemiddeld twee kopstukjes per week (over de meest uiteenlopende onderwerpen).
Elke dag is een verrassing, want je weet nooit op voorhand wat er gebeurt.
De krokusvakantie was heel kalm. Zowel qua nieuws als qua redactiebezetting. Bijna de hele week met drie op de redactie gezeten.
Ondertussen heb ik van mijn stagementor de opdracht gekregen om een tussentijdse evaluatie te maken. (Die formulieren van Plantijn hebben dus zijn nut ;-)).
En nu ga ik ophouden voor ik echt begin te zagen.
Als er nog iets is, meld ik het meteen.
greetz, Bert
PS; nog veel succes.
PPS; hoe waren de punten eigenlijk?
Vandaag staat er (weliswaar een kort) berichtje van mij op de voorpagina van HLN (niet enkel op de Antwerpse editie).
Ik moet zeggen dat het wel tof is dat ik ook dat heb meegemaakt. Ondertussen heb ik gemiddeld twee kopstukjes per week (over de meest uiteenlopende onderwerpen).
Elke dag is een verrassing, want je weet nooit op voorhand wat er gebeurt.
De krokusvakantie was heel kalm. Zowel qua nieuws als qua redactiebezetting. Bijna de hele week met drie op de redactie gezeten.
Ondertussen heb ik van mijn stagementor de opdracht gekregen om een tussentijdse evaluatie te maken. (Die formulieren van Plantijn hebben dus zijn nut ;-)).
En nu ga ik ophouden voor ik echt begin te zagen.
Als er nog iets is, meld ik het meteen.
greetz, Bert
PS; nog veel succes.
PPS; hoe waren de punten eigenlijk?
De baan op
Amai, deze week is echt voorbij gevlogen. Misschien omdat ik zoveel afwisseling had dat het nog sneller leek te gaan. Maandagmiddag mocht ik al koers zetten naar de vrt-gebouwen. Was daar toch niet zo gerust op, had int weekend toch weer net iets slechter geslapen. Het interview op zich, dat zag ik helemaal zitten. Het probleem was ... ga ik op mijn eentje die vrt-gebouwen wel vinden. Ben zo hopeloos om de weg te vinden, ben ook wel verwend, mijn gps (een ingebouwde gps, die ik dus niet kon meenemen naar de redactie) zegt mij altijd mooi welke kant ik op moet. Maar nu, een heleboel 'wat als vragen' spookten door mijn hoofd. Gelukkig waren mijn collega's er nog, één van hen heeft mij een plannetje getekend en uitgelegd hoe ik er moest geraken. Maar ... ben toch even misgereden, jaja, maar gelukkig had diezelfde collega ook nog snel vermeld dat er eigenlijk twee opties waren en dus wist ik hoe ik mij moest redden. Zonder veel kleerscheuren kon ik mijn poolwagentje parkeren op de parking van de vrt. Ik was zelfs nog een 20 minuutjes te vroeg. Ideaal dus om de zenuwen een beetje te laten wegzakken. Goeie tip voor de mensen van de vrt : WEGWIJZERS! Enkel op de straat zelf staan (heel) kleine bordjes, als ik daar al geraakt ben zal ik de gebouwen ook wel vinden hé. Maar ja, alles is goed verlopen. In het doolhof van de vrt-gebouwen had ik snel gevonden waar ik moest zijn en Saartje Vandendriessche kwam al heel snel opdagen. Vlot gesprek gehad en met een goed gevoel kon ik terugkeren naar de redactie.
Dinsdagochtend was ik er alweer vandoor. Richting SBS Belgium deze keer. Had daar een afspraak met Lien Degol, de hoofdstyliste van vt4 en VIJFtv. Die mensen hebben het iets beter gedaan met de wegwijzers, vanaf het moment dat je van de autostrade komt, wijzen de bordjes de goede richting. Dank je wel, jullie maken het mij heel gemakkelijk. Lien was trouwens fantastisch, echt een heel toffe madam. Heb natuurlijk wel wat van mijn voorbereide vraagjes 'afgerammeld' maar al snel leek het eerder een tof gesprek dan een interview. Toen het bandje gestopt was, hebben we nog even fijn verder gebabbeld en zij vond het ook een leuk gesprek, bleek achteraf. Nog meer van zulke opdrachten graag ...
Woensdag, opnieuw de baan op. Maar geen interview deze keer, wel een persconferentie. Afspraak: Zaventem luchthaven onder het gele vliegtuig. Vanaf daar werden we mooi naar de loges geleid van Brussels Airlines. Helemaal door de paspoortcontrole natuurlijk. Al je spullen in bakjes doen, broeksriemen uit, jas uit ... en toch was er nog een collega die 'piepte'. Helemaal gefouilleerd, schoenen uit ... je moet blijkbaar iets over hebben voor een persconferentie. Eenmaal op plaats van bestemming, amai, chique, superchique. Eerste aflevering van 'Hello, Goodbye' met Sophie Dewaele bekeken onder het genot van een hapje en een drankje. Lees: kaviaar, zalm, krabsalade, wijnen, echt alles erop en eraan. Ik kan dat leventje wel goed gewoon worden.
Donderdag en vrijdag 'rustig' binnengebleven. Alhoewel, heb voor de eerste keer kennisgemaakt met de stress van een deadline en last-minute beslissingen. Op het allerlaatste moment moesten er nog artikels veranderd worden, de zenders hun informatie bleek niet te kloppen. Enkele films en enkele stukje moesten er uit gegooid worden en veranderd door anderen. Heb zelf dus ook nog tegen de klok op aan het schrijven geweest. Een beetje meegeholpen met de eindredactie. En achteraf positieve commentaar gekregen, want ze vonden mijn last-minute brouwsels helemaal niet slecht. Toch fijn dat ze mij 'nodig hebben', allé dat ze mij toch ook vragen om mee te helpen bij iets dat een half uur later al binnen moet. Ben daar echt 'met mijn gat in de boter gevallen'.
Ik ga er volgende week nog wel moeten invliegen denk ik, interviews afnemen is leuk, maar de artikels schrijven zichzelf niet. Ook weer benieuwd welke kijktips ik de komende week op mij mag nemen.
Maak er weer toffe week van!
Groetjes,
Sofie -xxx-
Dinsdagochtend was ik er alweer vandoor. Richting SBS Belgium deze keer. Had daar een afspraak met Lien Degol, de hoofdstyliste van vt4 en VIJFtv. Die mensen hebben het iets beter gedaan met de wegwijzers, vanaf het moment dat je van de autostrade komt, wijzen de bordjes de goede richting. Dank je wel, jullie maken het mij heel gemakkelijk. Lien was trouwens fantastisch, echt een heel toffe madam. Heb natuurlijk wel wat van mijn voorbereide vraagjes 'afgerammeld' maar al snel leek het eerder een tof gesprek dan een interview. Toen het bandje gestopt was, hebben we nog even fijn verder gebabbeld en zij vond het ook een leuk gesprek, bleek achteraf. Nog meer van zulke opdrachten graag ...
Woensdag, opnieuw de baan op. Maar geen interview deze keer, wel een persconferentie. Afspraak: Zaventem luchthaven onder het gele vliegtuig. Vanaf daar werden we mooi naar de loges geleid van Brussels Airlines. Helemaal door de paspoortcontrole natuurlijk. Al je spullen in bakjes doen, broeksriemen uit, jas uit ... en toch was er nog een collega die 'piepte'. Helemaal gefouilleerd, schoenen uit ... je moet blijkbaar iets over hebben voor een persconferentie. Eenmaal op plaats van bestemming, amai, chique, superchique. Eerste aflevering van 'Hello, Goodbye' met Sophie Dewaele bekeken onder het genot van een hapje en een drankje. Lees: kaviaar, zalm, krabsalade, wijnen, echt alles erop en eraan. Ik kan dat leventje wel goed gewoon worden.
Donderdag en vrijdag 'rustig' binnengebleven. Alhoewel, heb voor de eerste keer kennisgemaakt met de stress van een deadline en last-minute beslissingen. Op het allerlaatste moment moesten er nog artikels veranderd worden, de zenders hun informatie bleek niet te kloppen. Enkele films en enkele stukje moesten er uit gegooid worden en veranderd door anderen. Heb zelf dus ook nog tegen de klok op aan het schrijven geweest. Een beetje meegeholpen met de eindredactie. En achteraf positieve commentaar gekregen, want ze vonden mijn last-minute brouwsels helemaal niet slecht. Toch fijn dat ze mij 'nodig hebben', allé dat ze mij toch ook vragen om mee te helpen bij iets dat een half uur later al binnen moet. Ben daar echt 'met mijn gat in de boter gevallen'.
Ik ga er volgende week nog wel moeten invliegen denk ik, interviews afnemen is leuk, maar de artikels schrijven zichzelf niet. Ook weer benieuwd welke kijktips ik de komende week op mij mag nemen.
Maak er weer toffe week van!
Groetjes,
Sofie -xxx-
Inderdaad half weg en wat vliegt die tijd toch..deze week weer wat interviews mogen doen met Frank Raes en Igor De Camargo en volgende week met Peter Vanden Begin. Niet enkel voetballers dus..ja ik kan niet genoeg zeggen hoe fijn ik het vind, ik ben blij dat ik die keuze heb gemaakt als stage. het is leuk werken en begin mij na die 4weken al echt thuis te voelen op de redactie. Dinsdag was ik zelfs uitgenodigd op de nieuwjaarsreceptie en heb ik eindelijk iedereen is ontmoet
Deze week verwacht ik eindelijk veel feedback nu de storm op de redactie is gaan liggen na een wielerspecial, een nieuwe lay out en een formule 1 special. Ondertussen al heel veel tips gekregen van vele collega's en natuurlijk héél véél bijgeleerd.
Kortom: een geweldige ervaring en een droom die verwezenlijkt wordt.
Sportieve groetjes,
Evelien
Deze week verwacht ik eindelijk veel feedback nu de storm op de redactie is gaan liggen na een wielerspecial, een nieuwe lay out en een formule 1 special. Ondertussen al heel veel tips gekregen van vele collega's en natuurlijk héél véél bijgeleerd.
Kortom: een geweldige ervaring en een droom die verwezenlijkt wordt.
Sportieve groetjes,
Evelien
vrijdag 23 februari 2007
vierde vrijdag
wat een week, wat een week!
mannen, we zitten al op de helft van onze stage, beseft gullie da??
(ik zit nu lekker comfortabel met de laptop van het werk in mijn zetel, genietende van alle interviewafspraken die in mijn agenda staan voor volgende week.) want ik, ik word in de watten gelegd.
volgende week:
- interview met (heel mooie) amerikaanse schrijfster (spannend, dat engels, brrr) (en euh, LIVE he)
- interview met andere semi-bekende vlaams-turkse dame
- nog eens het uittesten van een toffe alternatieve spirituele behandeling (de tweede, gnagna)
- en dan nog enkele daagjes op de redactie om alles in sneltempo te schrijven, want. de. deadline. nadert!
- en wat gaat er dan véél Goeds in Goed Gevoel staan (dat ik geschreven heb)
elke ochtend, op de bus naar schelle (ik ben bijna anderhalf uur op weg 's ochtends), zit er een hele schone kerel naar mij te gapen (ik naar hem). deze ochtend knipoogde hij zelfs naar mij. ik moest gelijk moeite doen om mijn lach in te houden. maar 't is oh zo leuk. (die stage) is oh zo leuk.
en we zitten al in de helft...
mannen, we zitten al op de helft van onze stage, beseft gullie da??
(ik zit nu lekker comfortabel met de laptop van het werk in mijn zetel, genietende van alle interviewafspraken die in mijn agenda staan voor volgende week.) want ik, ik word in de watten gelegd.
volgende week:
- interview met (heel mooie) amerikaanse schrijfster (spannend, dat engels, brrr) (en euh, LIVE he)
- interview met andere semi-bekende vlaams-turkse dame
- nog eens het uittesten van een toffe alternatieve spirituele behandeling (de tweede, gnagna)
- en dan nog enkele daagjes op de redactie om alles in sneltempo te schrijven, want. de. deadline. nadert!
- en wat gaat er dan véél Goeds in Goed Gevoel staan (dat ik geschreven heb)
elke ochtend, op de bus naar schelle (ik ben bijna anderhalf uur op weg 's ochtends), zit er een hele schone kerel naar mij te gapen (ik naar hem). deze ochtend knipoogde hij zelfs naar mij. ik moest gelijk moeite doen om mijn lach in te houden. maar 't is oh zo leuk. (die stage) is oh zo leuk.
en we zitten al in de helft...
woensdag 21 februari 2007
Onschuldige hand
Hallo journalistjes,
Heeft het griepvirus nog slachtoffers gemaakt? Bij de Zones is - op enkele freelancers na - geen griep te bespeuren, wel massa's koffieverslavingen. Hoeveel liters zouden er zo per dag bij de mensen van de Persgroep naar binnen vloeien?
Vandaag iemand gelukkig gemaakt met een reis naar Peru! Ene Marijn die wel erg jong klonk aan de telefoon. Keiplezant wanneer je iemand vertelt dat hij de gelukkige winnaar is. Ik heb de luidspreker opgezet, dus de hele de redactie heeft meegenoten van de 'wow','echt?' en 'wauw dat is keitof' reacties van die jongen. Mm, wedstrijden opvolgen wil later ook nog wel doen - tussen het andere werk door natuurlijk.
Het zwaardere werk van deze week is een database maken voor de Persgroep. Daar komt -zweet, puf puf - heel wat research bij kijken en - opluchting - ook heel wat rondbellen, e-mailen en overleggen met Tom. Lastige karwei of leerrijke afwisseling? Ik vind het alleszins leuk om helemaal mijn eigen goesting te mogen doen.
Voor die database zijn namen van Vlaamse organisaties over cultuur, sport, holebi's, uigaan, natuur, workshops en evenementen altijd welkom. In ruil eeuwige dank(toch minstens voor één dag)
(Nathalie: ik ken wel een paar moslima , maar ik heb geen telefoonnummers... )
Veel succes!
Sabrina
Heeft het griepvirus nog slachtoffers gemaakt? Bij de Zones is - op enkele freelancers na - geen griep te bespeuren, wel massa's koffieverslavingen. Hoeveel liters zouden er zo per dag bij de mensen van de Persgroep naar binnen vloeien?
Vandaag iemand gelukkig gemaakt met een reis naar Peru! Ene Marijn die wel erg jong klonk aan de telefoon. Keiplezant wanneer je iemand vertelt dat hij de gelukkige winnaar is. Ik heb de luidspreker opgezet, dus de hele de redactie heeft meegenoten van de 'wow','echt?' en 'wauw dat is keitof' reacties van die jongen. Mm, wedstrijden opvolgen wil later ook nog wel doen - tussen het andere werk door natuurlijk.
Het zwaardere werk van deze week is een database maken voor de Persgroep. Daar komt -zweet, puf puf - heel wat research bij kijken en - opluchting - ook heel wat rondbellen, e-mailen en overleggen met Tom. Lastige karwei of leerrijke afwisseling? Ik vind het alleszins leuk om helemaal mijn eigen goesting te mogen doen.
Voor die database zijn namen van Vlaamse organisaties over cultuur, sport, holebi's, uigaan, natuur, workshops en evenementen altijd welkom. In ruil eeuwige dank(toch minstens voor één dag)
(Nathalie: ik ken wel een paar moslima , maar ik heb geen telefoonnummers... )
Veel succes!
Sabrina
vraagje
lieverds,
ik zoek een spontane moslima die bereid is een interview te geven rond haar geloof. heeft er iemand connecties?
liefs,
nathalie van op de redactie van Goed Gevoel!
ik zoek een spontane moslima die bereid is een interview te geven rond haar geloof. heeft er iemand connecties?
liefs,
nathalie van op de redactie van Goed Gevoel!
dinsdag 20 februari 2007
en toen was er ... de koningsarend
Hoy Hoy,
Tof dat iedereen het zo naar zijn zin heeft.
Ik kan me daar eigenlijk bij aansluiten. Al is het de laatste tijd wel komkommertijd. De redactie draait voorlopig op 2 man en 1 vrouw (zieken en vakantie, weet je), maar qua nieuws valt er ook niet veel te rapen.
Vandaag wel kopstukje mogen maken over de nieuwe bestemming van de oude NMBS-loods op den Dam.
Het luchtere werk was er ook. Naar een voorstelling van een valkenier voor kindjes. Collega's van Het Nieuwslad waren er ook (Stefanie). Tijd om bij te babbelen en in het zonnetje te staan. We hebben ook even een koningsarend van 2m60 op onze arm gezet. Zo doe je nog eens iets.
En verder, de usual kortjes en foto-artikels. Vorige week enkele 'beevees' mogen bellen ook. Zo kom je dan weer aan telefoonnummers...
Nog veel plezier!
Bert
Tof dat iedereen het zo naar zijn zin heeft.
Ik kan me daar eigenlijk bij aansluiten. Al is het de laatste tijd wel komkommertijd. De redactie draait voorlopig op 2 man en 1 vrouw (zieken en vakantie, weet je), maar qua nieuws valt er ook niet veel te rapen.
Vandaag wel kopstukje mogen maken over de nieuwe bestemming van de oude NMBS-loods op den Dam.
Het luchtere werk was er ook. Naar een voorstelling van een valkenier voor kindjes. Collega's van Het Nieuwslad waren er ook (Stefanie). Tijd om bij te babbelen en in het zonnetje te staan. We hebben ook even een koningsarend van 2m60 op onze arm gezet. Zo doe je nog eens iets.
En verder, de usual kortjes en foto-artikels. Vorige week enkele 'beevees' mogen bellen ook. Zo kom je dan weer aan telefoonnummers...
Nog veel plezier!
Bert
Seventeen Days
Grote opluchting alom: Rudy vond m'n interview goed. Niet alleen goed, hij kwam het ook vier keer zeggen dat het goed was. Niet alleen vier keer goed, maar hij wil me ook nieuwe kansen geven. (Jeej!) Ik mag eindelijk eens een doorlopende tekst schrijven in plaats van een vraag-antwoord, wat ik drie weken geleden al vroeg maar niet mocht. Hij heeft me dan ineens een nieuwe (en supergrote) opdracht gegeven, een interview met... Kaapstad!
Deesie kei blij, Deesie natuurlijk onmiddellijk alles in orde gebracht. Deze week was de persoon in kwestie niet te bereiken, maar dinsdag heb ik het interview. Ik heb ook een stuk over plastische chirurgie toebedeeld gekregen, wat (letterlijk) op m'n lijf is geschreven. En verder zijn het de vaste rubrieken die gevuld moeten raken.
Veerle, een vast redactielid die de boel meestal wat op poten houdt, is deze week op 'congé' en verrassend genoeg heeft dat niet veel invloed op Rudy's humeur. Langzaamaan begint hij zo'n beetje rond mij (en Femke) te sluipen als een sluimerende vulkaan. 't Is verdacht, zoveel goedgezindheid!
Oh, en ik ben blij met Nathalie in mijn gebouw! *gni*
Vervelende boel: onze telefoon. De telefoon die Femke en ik tot onze beschikking hebben, beantwoordt niet altijd aan hetzelfde nummer. Met gevolg dat heel de redactie (eigenlijk niet alleen de onze, 'k heb daarstraks nog iemand van Dag Allemaal naast m'n bureau gehad) moet rondlopen om te zorgen dat onze gesprekken daadwerkelijk bij ons terecht komen.
Het is zo vreemd, we hebben IT er al bij gehaald, het is allemaal niets gekort! Ik bel iemand, die iemand belt terug, en komt bij de correctie terecht. Ik begin voortaan al angstaanvallen en hyperventilatie te krijgen vooraleer ik bel, enkel om de eventuele verwikkelingen die zich achteraf zouden kunnen, euhm, verwikkelen.
Deesie kei blij, Deesie natuurlijk onmiddellijk alles in orde gebracht. Deze week was de persoon in kwestie niet te bereiken, maar dinsdag heb ik het interview. Ik heb ook een stuk over plastische chirurgie toebedeeld gekregen, wat (letterlijk) op m'n lijf is geschreven. En verder zijn het de vaste rubrieken die gevuld moeten raken.
Veerle, een vast redactielid die de boel meestal wat op poten houdt, is deze week op 'congé' en verrassend genoeg heeft dat niet veel invloed op Rudy's humeur. Langzaamaan begint hij zo'n beetje rond mij (en Femke) te sluipen als een sluimerende vulkaan. 't Is verdacht, zoveel goedgezindheid!
Oh, en ik ben blij met Nathalie in mijn gebouw! *gni*
Vervelende boel: onze telefoon. De telefoon die Femke en ik tot onze beschikking hebben, beantwoordt niet altijd aan hetzelfde nummer. Met gevolg dat heel de redactie (eigenlijk niet alleen de onze, 'k heb daarstraks nog iemand van Dag Allemaal naast m'n bureau gehad) moet rondlopen om te zorgen dat onze gesprekken daadwerkelijk bij ons terecht komen.
Het is zo vreemd, we hebben IT er al bij gehaald, het is allemaal niets gekort! Ik bel iemand, die iemand belt terug, en komt bij de correctie terecht. Ik begin voortaan al angstaanvallen en hyperventilatie te krijgen vooraleer ik bel, enkel om de eventuele verwikkelingen die zich achteraf zouden kunnen, euhm, verwikkelen.
"Redactie Feeling met Kirsten..."
Hier een ring, daar een ring, overal een ring ring... Een mens zou het moeten bijhouden hoe vaak de telefoontoestellen hier rinkelen. Aangezien er deze week haast niemand te bespeuren is op onze redactie, hang ik bijna continu aan de lijn. Ik mag twee producties volledig zelf organiseren en uitwerken (jipiejajee)! Er komt heel wat meer bij kijken dan je denkt. Uren speurwerk op het internet, ontelbare mails opstellen, telefoontjes plegen (ja ik moet ze niet alleen ontvangen), allerlei mensen contacteren (fotografen, visagisten enz.) Wat een organisatorisch boeltje! Maar het lukt me allemaal wel vrij aardig. Ik vind het ook wel fijn; al dat geregel. Ik heb hier dus mijn handen vol. Er is wel één inimini minpuntje: ik moet hier echt volledig m'n plan trekken. Luc heeft een weekje vakantie genomen dus als ik met vragen zit moet ik me wenden tot andere redactieleden. Niet zo erg natuurlijk, ware het niet dat de anderen niet echt op de hoogte zijn van de producties waar ik aan werk. Deze week heb ik dus het gevoel dat ik er nu helemaal alleen voor sta. Ik moet me in m'n eentje zien te redden. Alsof ik net heb leren fietsen... op twee wielen... De eerste twee weken hielden ze het zadel nog vast en bleef ik mooi in evenwicht... Nu is het aan mij. Af en toe wat onstabiel, waarschijnlijk met vallen en opstaan. Maar ik kan fietsen!
Tot zover die mooie metafoor...
Wat de week voor mij nog in petto heeft? Nog meer research en blijven bellen naar hier en daar. Donderdag mag ik naar een persconferentie in Gent. En dan zijn we weeral vrijdag.
Wat dat angstaanjagende griepvirus betreft. Bij mij bleef de schade gelukkig beperkt. Enkel vrijdag was ik afwezig. Maar sind gisteren zit ik weer fris en monter aan m'n bureau.
Fijne werkweek gewenst!
Kirsten
Tot zover die mooie metafoor...
Wat de week voor mij nog in petto heeft? Nog meer research en blijven bellen naar hier en daar. Donderdag mag ik naar een persconferentie in Gent. En dan zijn we weeral vrijdag.
Wat dat angstaanjagende griepvirus betreft. Bij mij bleef de schade gelukkig beperkt. Enkel vrijdag was ik afwezig. Maar sind gisteren zit ik weer fris en monter aan m'n bureau.
Fijne werkweek gewenst!
Kirsten
om maar even te zeggen
ja, ge hebt nog niet veel van mij gelezen. ik ga mij niet excuseren, uitputten in schone verontschuldigingen, stamelend lieftallig proberen te wezen. ik ga gewoon nu iets vertellen over de beste stageplaats ooit, en misschien kunt ge tussen de lijnen door lezen dat ik het de voorbije week erg moeilijk heb gehad.
vorige week was het redactievergadering. voor de eerste keer, dus wederom zat ik met een gespannen lijf vol verwachting, grote ogen vol nieuwsgierigheid en wriemelende vingers van onwennigheid te wachten. te wachten. met mijn blad vol ideeën, ideeën, man, ge zou het niet geloven!
maar goed, de redactievergadering begint dus en na een uurtje was ik al serieus gekalmeerd. de vrouwenploeg van Goed Gevoel is niet alleen ongekend ambitieus, maar ook oh zo lief en vriendelijk en gezellig en tof en met zoveel interessante dingen in hun hoofd en...
ik heb nog niet zo veel hoofdredacteurs/redactrices aan het werk gezien, maar ik denk dat ik met overtuiging mag zeggen dat famke een hele goeie is. ze is superenthousiast, ze stimuleert de anderen met een ontzettend leuke schwung in haar woorden en gebaren en handelingen. ze kent haar doelgroep als haar broekzak (en ja, ok, dat moet inderdaad wel als hoofdredactrice, maar om met eigen ogen iemand bezig te zien die écht kennis van zaken heeft, awel, dat is om te smullen. en eigenlijk bedoel ik met dat laatste de hele Goed Gevoelgroep, ohja.)
de ideeën die ik had verzameld zijn grotendeels geweldig goed ontvangen. ik had er vrij veel en we hebben er echt over gepraat, wat de mogelijkheden waren, welke invalshoeken misschien interessanter zouden zijn, hoe ik enkele ideeën graag uitgewerkt had gezien... voor we het wisten was het half zes, was ik zo'n stuk of acht serieuze stukken rijker (te maken voor maandbladen april/mei/misschien zelfs juni) en op deze moment heb ik er geloof ik een stuk of elf op de rol staan. ik besef maar al te goed dat ik ze nooit allemaal ga kunnen maken, dus ik moet mijn planning nog maar eens deftig bekijken!
in ieder geval, de dag nadien kreeg ik een heel fijn mailtje van ann-met-de-schone-en-warme-glimlach, die me tussen de lijnen door toch maar even bedankte voor mijn toffe inbreng. dat hart onder de riem was net wat ik nodig had, nadat een ander sprookje plots ingestort was..
de rest van de week heb ik geprobeerd veel te schrijven. maar omdat mijn emotionele huishouding op haar grondvesten stond te daveren, heb ik vooral veel plannetjes gemaakt, veel afspraken voor interviews, veel research gedaan, veel vragen voorbereid en veel genoten van de amicaliteit op 'mijn werk'.
gisteren ben ik er dus maar goed ingevlogen. twee dagen van de week ben ik op euh, reportage/interview. en de andere dagen ga ik proberen zoveel mogelijk af te krijgen. want het is toch wel een beetje kicken als een stuk afgewerkt is en ge kunt beginnen printen en dan beseft dat dat in het volgende nummer gaat staan met uw naam ernaast. (en ik hou van lange zinnen tegenwoordig. op de redactie schrijf ik correct/correct/correct, dus in mijn vrije tijd ga ik me graag te buiten aan te veel woorden in een zin.)
't is weer een hele boterham eh. als laatste wil ik toch nog even graag vermelden dat ik erg gelukkig ben met daisy bij mij in het gebouw, wij samen bij de persgroep. zij is een beetje mijn reddingszwemvest (en ze doet het verdomd goed bij de morgen magazine!!) enne... dat wou ik graag zeggen.
vorige week was het redactievergadering. voor de eerste keer, dus wederom zat ik met een gespannen lijf vol verwachting, grote ogen vol nieuwsgierigheid en wriemelende vingers van onwennigheid te wachten. te wachten. met mijn blad vol ideeën, ideeën, man, ge zou het niet geloven!
maar goed, de redactievergadering begint dus en na een uurtje was ik al serieus gekalmeerd. de vrouwenploeg van Goed Gevoel is niet alleen ongekend ambitieus, maar ook oh zo lief en vriendelijk en gezellig en tof en met zoveel interessante dingen in hun hoofd en...
ik heb nog niet zo veel hoofdredacteurs/redactrices aan het werk gezien, maar ik denk dat ik met overtuiging mag zeggen dat famke een hele goeie is. ze is superenthousiast, ze stimuleert de anderen met een ontzettend leuke schwung in haar woorden en gebaren en handelingen. ze kent haar doelgroep als haar broekzak (en ja, ok, dat moet inderdaad wel als hoofdredactrice, maar om met eigen ogen iemand bezig te zien die écht kennis van zaken heeft, awel, dat is om te smullen. en eigenlijk bedoel ik met dat laatste de hele Goed Gevoelgroep, ohja.)
de ideeën die ik had verzameld zijn grotendeels geweldig goed ontvangen. ik had er vrij veel en we hebben er echt over gepraat, wat de mogelijkheden waren, welke invalshoeken misschien interessanter zouden zijn, hoe ik enkele ideeën graag uitgewerkt had gezien... voor we het wisten was het half zes, was ik zo'n stuk of acht serieuze stukken rijker (te maken voor maandbladen april/mei/misschien zelfs juni) en op deze moment heb ik er geloof ik een stuk of elf op de rol staan. ik besef maar al te goed dat ik ze nooit allemaal ga kunnen maken, dus ik moet mijn planning nog maar eens deftig bekijken!
in ieder geval, de dag nadien kreeg ik een heel fijn mailtje van ann-met-de-schone-en-warme-glimlach, die me tussen de lijnen door toch maar even bedankte voor mijn toffe inbreng. dat hart onder de riem was net wat ik nodig had, nadat een ander sprookje plots ingestort was..
de rest van de week heb ik geprobeerd veel te schrijven. maar omdat mijn emotionele huishouding op haar grondvesten stond te daveren, heb ik vooral veel plannetjes gemaakt, veel afspraken voor interviews, veel research gedaan, veel vragen voorbereid en veel genoten van de amicaliteit op 'mijn werk'.
gisteren ben ik er dus maar goed ingevlogen. twee dagen van de week ben ik op euh, reportage/interview. en de andere dagen ga ik proberen zoveel mogelijk af te krijgen. want het is toch wel een beetje kicken als een stuk afgewerkt is en ge kunt beginnen printen en dan beseft dat dat in het volgende nummer gaat staan met uw naam ernaast. (en ik hou van lange zinnen tegenwoordig. op de redactie schrijf ik correct/correct/correct, dus in mijn vrije tijd ga ik me graag te buiten aan te veel woorden in een zin.)
't is weer een hele boterham eh. als laatste wil ik toch nog even graag vermelden dat ik erg gelukkig ben met daisy bij mij in het gebouw, wij samen bij de persgroep. zij is een beetje mijn reddingszwemvest (en ze doet het verdomd goed bij de morgen magazine!!) enne... dat wou ik graag zeggen.
maandag 19 februari 2007
Telefoontjes alom
De afgelopen week was er vooral één van researchen, mensen contacteren en afspraken maken. Maar het is wel gelukt, twee interviews volledig voorbereid, eentje met Saartje Vandendriessche en eentje met Lien Degol (voor diegenen die geen belletje horen rinkelen, het is de styliste van het vijftv-programma 10 jaar jonger). Ja hoor, in TeVe-blad is er ook plaats voor stukken over stijl en mode en wat is een betere aanleiding dan de verschillende stylingprogramma's waar je regelmatig (bewust of onbewust) op zapt. Mijn hoofdredacteur kan zich helemaal vinden in de weg die ik op wou gaan en ik mocht zelf een bekende stylist kiezen, Lien leek me wel een toffe madam.
Verder nog een paar telefoontjes gepleegd, heb Jan Verheyen te pakken gekregen en we hebben een babbeltje gedaan over de Oscars. Had mij gelukkig op voorhand voldoende verdiept in de nominaties want anders zou ik wel door de mand gevallen zijn. Nu eens kijken of zijn voorspellingen allemaal zullen uitkomen. Hijzelf denkt wel dat hij er 'een paar keer ferm naast zal zitten, maar dat is net het leuke aan de Oscars'.
Zoals altijd op vrijdag, evaluatiegesprek en redactievergadering voor de volgende week. Evaluatie was best in orde, ik had alles 'keurig gedaan'. Echt tof dat de hoofdredacteur mijn stukken goed vindt en dat hij naar mijn ideeën wil luisteren. Kan trouwens helemaal niet klagen over mijn mederedactieleden. Nog altijd even behulpzaam en vriendelijk, ik ben dus goed terecht gekomen.
Deze week wordt een drukke week. Ik mocht er vandaag al op uit trekken, naar de vrt. Morgen staat vt4 op het programma en woensdag is er nog een persconferentie op Zaventem. En ik mag ook nog meehelpen aan de kidswebsite, ook wel eens leuk om te doen. Ik mag van alles een keertje proeven. Wat wil je nu nog meer eigenlijk?
Iedereen nog veel succes! Voor de zieken: Veel Beterschap
Voor de niet-zieken: Zie dat je de ziektekiemen van een ander vooral niet te pakken krijgt!
Groetjes,
Sofie
Verder nog een paar telefoontjes gepleegd, heb Jan Verheyen te pakken gekregen en we hebben een babbeltje gedaan over de Oscars. Had mij gelukkig op voorhand voldoende verdiept in de nominaties want anders zou ik wel door de mand gevallen zijn. Nu eens kijken of zijn voorspellingen allemaal zullen uitkomen. Hijzelf denkt wel dat hij er 'een paar keer ferm naast zal zitten, maar dat is net het leuke aan de Oscars'.
Zoals altijd op vrijdag, evaluatiegesprek en redactievergadering voor de volgende week. Evaluatie was best in orde, ik had alles 'keurig gedaan'. Echt tof dat de hoofdredacteur mijn stukken goed vindt en dat hij naar mijn ideeën wil luisteren. Kan trouwens helemaal niet klagen over mijn mederedactieleden. Nog altijd even behulpzaam en vriendelijk, ik ben dus goed terecht gekomen.
Deze week wordt een drukke week. Ik mocht er vandaag al op uit trekken, naar de vrt. Morgen staat vt4 op het programma en woensdag is er nog een persconferentie op Zaventem. En ik mag ook nog meehelpen aan de kidswebsite, ook wel eens leuk om te doen. Ik mag van alles een keertje proeven. Wat wil je nu nog meer eigenlijk?
Iedereen nog veel succes! Voor de zieken: Veel Beterschap
Voor de niet-zieken: Zie dat je de ziektekiemen van een ander vooral niet te pakken krijgt!
Groetjes,
Sofie
zondag 18 februari 2007
Fifteen Days
Ondanks de lichte wiebeligheid (ik steek het op een verkoudheidje, het was bijlange geen griep bij mij) waren het vijf nog vrij productieve stagedagen. Zaterdag verscheen er weer veel van mij in het nieuwe magazine: een hotelrepo van drie pagina's, vertaling van de coverstory (interview met Kate Winslet, helaas wordt er bij ons niet bij vermeld wie heeft vertaald), een stukje over een Parijse blog, een deel van de Geld Moet Rollen (samenwerking met Femke, stagiaire numéro dos), de sluiter én de Waar Eet? (Peter Vd Begin).
Op de redactie hangt er een toffe sfeer: niet megalos, maar net los genoeg voor Daisy. Femke en ik hebben ook onze eerste redactievergadering bijgewoond, maar we konden nog niet zoveel bijdragen omdat alles al praktisch in kannen en kruiken bleek te zijn.
Volgende week zal er amper iets van mij verschijnen, omdat het een special is die al een tijd wordt voorbereid. Vrijdag heb ik wel een tof interview gehad met een Canadese fotograaf. Het stuk is zo goed als af, hopelijk kan het Rudy's goedkeuring dragen. Donderdag mag ik naar een heuse persconferentie. Eindelijk is het mijn beurt om handjes te schudden.
Oh! En voor mij volgt er (als alles volgens plan loopt) een weekje Egypte na de stage, geen Turkije... Hihi.
Op de redactie hangt er een toffe sfeer: niet megalos, maar net los genoeg voor Daisy. Femke en ik hebben ook onze eerste redactievergadering bijgewoond, maar we konden nog niet zoveel bijdragen omdat alles al praktisch in kannen en kruiken bleek te zijn.
Volgende week zal er amper iets van mij verschijnen, omdat het een special is die al een tijd wordt voorbereid. Vrijdag heb ik wel een tof interview gehad met een Canadese fotograaf. Het stuk is zo goed als af, hopelijk kan het Rudy's goedkeuring dragen. Donderdag mag ik naar een heuse persconferentie. Eindelijk is het mijn beurt om handjes te schudden.
Oh! En voor mij volgt er (als alles volgens plan loopt) een weekje Egypte na de stage, geen Turkije... Hihi.
Turkije, de topper deze zomer!
Oei oei, iedereen is precies op de sukkel... Wat helpt? Perdolan tegen de hoofdpijn (Perviam als het wat straffer mag), Vicks Vaporub tegen de hoest en de verstopte neus en Bronchosedal tegen de keelpijn. Mijn medicijnenkastje is altijd goed gevuld. Voordeel: ik lig nooit ziek thuis. Dus misschien een aanrader voor alle zieken onder ons!
Bij ons op de redactie broeit er ook iets. Een kuchje hier, even niezen daar, maar tot hiertoe nog geen massala griepuitbarsting. Hout vasthouden!!! Mijn collega-redactieleden vertoeven vaak in het buitenland, waardoor ik soms zowat de hele redactie recht houd. Ik beantwoord de telefoons en ontferm mij over het drukke e-mailverkeer. Mijn dossier Turkije is afgerond! Allen daarheen! Het land belooft de topper van het zomerseizoen te worden. De prijs/kwaliteitverhouding is opperbest en aan luxehotels geen gebrek. De meeste resorts zijn volledig gerenoveerd tijdens de 'stille' periode vorig jaar toen vogelgriep heerste.
Mijn volgend dossier gaat over Griekenland! Ben eens benieuwd wat daar allemaal over te ontdekken valt! Vorige week heb ik enkele interessante stukjes over Reykjavik, Ljubljana en Frans Polynesië geschreven. De prachtige foto's geven zoveel zin om zelf een reisje te boeken... Er valt nog zoveel moois te ontdekken in de wereld!!!
Enfin, ik hou jullie op de hoogte van al mijn werkzaamheden en lees met veel plezier jullie avonturen. Verzorg jullie goed, laat je eens flink soigneren en succes deze week!!!
Zonnige groetjes,
Annelore
Bij ons op de redactie broeit er ook iets. Een kuchje hier, even niezen daar, maar tot hiertoe nog geen massala griepuitbarsting. Hout vasthouden!!! Mijn collega-redactieleden vertoeven vaak in het buitenland, waardoor ik soms zowat de hele redactie recht houd. Ik beantwoord de telefoons en ontferm mij over het drukke e-mailverkeer. Mijn dossier Turkije is afgerond! Allen daarheen! Het land belooft de topper van het zomerseizoen te worden. De prijs/kwaliteitverhouding is opperbest en aan luxehotels geen gebrek. De meeste resorts zijn volledig gerenoveerd tijdens de 'stille' periode vorig jaar toen vogelgriep heerste.
Mijn volgend dossier gaat over Griekenland! Ben eens benieuwd wat daar allemaal over te ontdekken valt! Vorige week heb ik enkele interessante stukjes over Reykjavik, Ljubljana en Frans Polynesië geschreven. De prachtige foto's geven zoveel zin om zelf een reisje te boeken... Er valt nog zoveel moois te ontdekken in de wereld!!!
Enfin, ik hou jullie op de hoogte van al mijn werkzaamheden en lees met veel plezier jullie avonturen. Verzorg jullie goed, laat je eens flink soigneren en succes deze week!!!
Zonnige groetjes,
Annelore
Hallo,
Bij mij voorlopig geen ziektekiemen, alleen collega Rudy was een tijdje buiten strijd, maar kan nu alweer volop arias zingen.Ik hoop voor volgende week op een leuk uitstapje, maar vrees er een beetje voor. Toch heb ik absoluut niet te klagen.
Maandag al meteen een (figuurlijke) medaille voor moed en zelfopoffering verdient bij onze hoofdredactrice: een dik half uur aan de telefoon gehangen met een kwade restauranteigenaar(negatieve recensies schrijven mag blijkbaar niet meer...leve de persvrijheid). Hij maakt reclame met verse ingrediënten en serveert groenten uit blik, anyway hij heeft mij uitgenodigd om gratis te komen eten om zelf te proeven hoe goed zijn keuken wel is.
Ook regelmatig feedback op mijn eindredactie gekregen.Soms positieve (zoals fouten in het infoblokje opgemerkt), maar ook wel enkele negatieve opmerkingen (spaties,hoofdletters, komma's...)
En oh ja,de hot issue over ex-drummer heb ik zelf samengesteld.
Vrijdag was de voorlopig drukste dag van mijn stageperiode: Om 16u moest er al vanalles naar de drukker,maar om 15 voor 16u moest er nog enkele teksten worden nagelezen, ging de printer in staking en werd er nog druk heen en weer gebeld om aanpassingen te doen aan de lay-out...deadlines hè.
Allemaal veel succes
en geniet er nog van!
Sabrina
Bij mij voorlopig geen ziektekiemen, alleen collega Rudy was een tijdje buiten strijd, maar kan nu alweer volop arias zingen.Ik hoop voor volgende week op een leuk uitstapje, maar vrees er een beetje voor. Toch heb ik absoluut niet te klagen.
Maandag al meteen een (figuurlijke) medaille voor moed en zelfopoffering verdient bij onze hoofdredactrice: een dik half uur aan de telefoon gehangen met een kwade restauranteigenaar(negatieve recensies schrijven mag blijkbaar niet meer...leve de persvrijheid). Hij maakt reclame met verse ingrediënten en serveert groenten uit blik, anyway hij heeft mij uitgenodigd om gratis te komen eten om zelf te proeven hoe goed zijn keuken wel is.
Ook regelmatig feedback op mijn eindredactie gekregen.Soms positieve (zoals fouten in het infoblokje opgemerkt), maar ook wel enkele negatieve opmerkingen (spaties,hoofdletters, komma's...)
En oh ja,de hot issue over ex-drummer heb ik zelf samengesteld.
Vrijdag was de voorlopig drukste dag van mijn stageperiode: Om 16u moest er al vanalles naar de drukker,maar om 15 voor 16u moest er nog enkele teksten worden nagelezen, ging de printer in staking en werd er nog druk heen en weer gebeld om aanpassingen te doen aan de lay-out...deadlines hè.
Allemaal veel succes
en geniet er nog van!
Sabrina
vrijdag 16 februari 2007
Vrijdag. De laatste dag van een korte week. Ziektekiemen hebben me drie dagen thuis gehouden. Vandaag hebben ze Kirsten te pakken, en nog vele andere Sanoma-medewerkers. Het is ontzettend rustig op de redactie. Heb me twee dagen bezig gehouden met de Comeva Startersaward. Die award, eigenlijk een geldprijs van 10 000 euro, wordt uitgereikt aan een vrouw met ondernemingszin én een goed plan. Heb alle inzendingen gelezen, en kort samengevat. Best wel leuk.
Binnenkort mag ik misschien een stapje in de wijde wereld zetten. Alhoewel, wijd? Ik mag waarschijnlijk enkele glam-it plekjes gaan zoeken in 5 Vlaamse steden. Een lunch-adresje, een leuke bar, een accessoire winkeltje, ... Dat zie ik zeker zitten. Daarvoor studeren wij journalistiek. Niet om 8 uur per dag naar een computerscherm te zitten staren. Toch?!
Ik duim voor meer uitstapjes en minder snot!
Binnenkort mag ik misschien een stapje in de wijde wereld zetten. Alhoewel, wijd? Ik mag waarschijnlijk enkele glam-it plekjes gaan zoeken in 5 Vlaamse steden. Een lunch-adresje, een leuke bar, een accessoire winkeltje, ... Dat zie ik zeker zitten. Daarvoor studeren wij journalistiek. Niet om 8 uur per dag naar een computerscherm te zitten staren. Toch?!
Ik duim voor meer uitstapjes en minder snot!
woensdag 14 februari 2007
Na Bert en Daisy de volgende met de ziektekiemen. Ben aan het werk met een serieuze verkoudheid en koorts maar ja alles voor de stage.. Deze week weer wat van mij verschenen altijd fijn om te zien, vandaag veel feedback gekregen (en deze keer eigenlijk niet zo goed), ik maak echt veel van die stomme fouten, punten, komma's, eind -s enzo maar ze hebben nog steeds vertrouwen in mij. Ben echt moe gewerkt, ik heb het gevoel dat ik 24u op 24 en 7dagen op 7 aan het werken ben. Maar ondanks mijn klaagzang vind ik het nog steeds boeiend, gisteren zelfs de held van de dag na het bepalen van een nieuwe rubrieksnaam: na een half uur zoeken naar een goede naam was ik daar ineens. Fijn om toch iets te kunnen betekenen.
Tot de volgende,
Evelien
Tot de volgende,
Evelien
dinsdag 13 februari 2007
Plantijn verovert opening tentoonstelling
Hallo,
ook op onze redactie zijn de ziektekiemen toegeselagen. ondergetekende heeft daar zelf ook last van.
vanmorgen naar de opening geweest van een doe-tentoonstelling voor jongeren. Van Plantijn waren er niet minder dan 4 individuen. Stefanie was er voor HNB, Tine voor Radio 2, ikwzelf voor DNG en ons allerbekende VDO voor ATV. het werd een gezellig onderonsje.
vandaag verscheen er ook een bijna-paginagroot-kopstuk van mij. maar blijkbaar was niet iedereen daar zo tevreden mee. ik kreeg vanmiddag namelijk een boos telefoontje van de woordvoerder van BAM dat ik de zaken verdraaid heb. (Mijn stagementor had de man naar mij doorgestuurd, maar als hij me onder tafel zou praten mocht ik hem terug aan mijn stagementor doorgeven. dat was niet nodig. Woordvoerder 0 - Bert 1). al snel kon ik zijn eerste argumenten weerleggen, en dat moest de man ook toegeven (Woordvoerder 0 - Bert 2). Dan gunde ik hem ook zijn pleziertje door hem gelijk te geven (al sloeg zijn uitleg - in mijn ogen - op niks). (Woordvoerder 1 - Bert 2). Na de telefoon zeiden mijn collega's dat er geen fouten stonden in mijn artikel, en dat de man waarschijnlijk belde omdat ik gisteren de werfleider en niet de woordvoerder had gecontacteerd. De man zelf zei trouwen; "ik zou graag hebben dat je in het vervolg mij belt". (Woordvoerder 1 - Bert 3 --> game, set en match). Case closed.
Nog veel succes!
groetjes, Bert.
ook op onze redactie zijn de ziektekiemen toegeselagen. ondergetekende heeft daar zelf ook last van.
vanmorgen naar de opening geweest van een doe-tentoonstelling voor jongeren. Van Plantijn waren er niet minder dan 4 individuen. Stefanie was er voor HNB, Tine voor Radio 2, ikwzelf voor DNG en ons allerbekende VDO voor ATV. het werd een gezellig onderonsje.
vandaag verscheen er ook een bijna-paginagroot-kopstuk van mij. maar blijkbaar was niet iedereen daar zo tevreden mee. ik kreeg vanmiddag namelijk een boos telefoontje van de woordvoerder van BAM dat ik de zaken verdraaid heb. (Mijn stagementor had de man naar mij doorgestuurd, maar als hij me onder tafel zou praten mocht ik hem terug aan mijn stagementor doorgeven. dat was niet nodig. Woordvoerder 0 - Bert 1). al snel kon ik zijn eerste argumenten weerleggen, en dat moest de man ook toegeven (Woordvoerder 0 - Bert 2). Dan gunde ik hem ook zijn pleziertje door hem gelijk te geven (al sloeg zijn uitleg - in mijn ogen - op niks). (Woordvoerder 1 - Bert 2). Na de telefoon zeiden mijn collega's dat er geen fouten stonden in mijn artikel, en dat de man waarschijnlijk belde omdat ik gisteren de werfleider en niet de woordvoerder had gecontacteerd. De man zelf zei trouwen; "ik zou graag hebben dat je in het vervolg mij belt". (Woordvoerder 1 - Bert 3 --> game, set en match). Case closed.
Nog veel succes!
groetjes, Bert.
maandag 12 februari 2007
Tweede week als een speer voorbij
hellow iedereen,
Kan echt niet geloven dat ik vandaag alweer aan m'n derde 'werkweek' begonnen ben, de tijd gaat echt enorm snel. Zo ook die tweede week. Begin al veel beter aan het ritme gewoon te raken, ben 's avonds al niet meer zo doodop.
Heb de afgelopen week al een paar grotere stukjes mogen maken, blijkbaar krijg ik naargelang de tijd vordert meer verantwoordelijkheid toebedeeld, fijn dus. Heb de afgelopen week dus een stukje (ik denk bijna een bladzijde) gemaakt over 'Zo is er maar één', waar er over afscheid nemen gezongen zal worden. Daar gaat onder andere Gene Thomas het beste van zichzelf geven. Daarom heb ik hem dus aan mijn telefoon gehad om al mijn vragen af te vuren. Zo sympathiek als hij overkomt in de media, zo vriendelijk was hij dus toen hij me opbelde. Vlot, een echte spraakwaterval, heb dus de luxe gehad van gewoon te kunnen luisteren (lang leve de dictafoon) en af en toe geïnteresseerd 'ja' te antwoorden. Het artikel zelf vloeide ook wel tamelijk vlot uit mijn pen, dus dat smaakt naar meer.
Ben dus nog altijd even enthousiast, misschien zelfs nog wel enthousiaster, dan vorige week.
Doe dat nog allemaal goed
ps: voor ik het vergeet, ben maandag nog naar een persconferentie geweest op vt4 van het nieuwe programma 'De ideale schoondochter' dat over twee weken zal beginnen, heb daar de eerste aflevering al bekeken. HILARISCH! Alle aanwezige journalisten lagen in een deuk. Toen we de kandidaten achteraf mochten interviewen waren die trouwens superenthousiast, ze vonden dat er toch wel een vrolijke noot in het programma was gebracht. Allemaal kijken dus. Meer info over het programma kan je uiteraard in TeVe-blad vinden. Elke dinsdag bij je krantenwinkel, allen daarheen.
Groetjes,
Sofie -x-
Kan echt niet geloven dat ik vandaag alweer aan m'n derde 'werkweek' begonnen ben, de tijd gaat echt enorm snel. Zo ook die tweede week. Begin al veel beter aan het ritme gewoon te raken, ben 's avonds al niet meer zo doodop.
Heb de afgelopen week al een paar grotere stukjes mogen maken, blijkbaar krijg ik naargelang de tijd vordert meer verantwoordelijkheid toebedeeld, fijn dus. Heb de afgelopen week dus een stukje (ik denk bijna een bladzijde) gemaakt over 'Zo is er maar één', waar er over afscheid nemen gezongen zal worden. Daar gaat onder andere Gene Thomas het beste van zichzelf geven. Daarom heb ik hem dus aan mijn telefoon gehad om al mijn vragen af te vuren. Zo sympathiek als hij overkomt in de media, zo vriendelijk was hij dus toen hij me opbelde. Vlot, een echte spraakwaterval, heb dus de luxe gehad van gewoon te kunnen luisteren (lang leve de dictafoon) en af en toe geïnteresseerd 'ja' te antwoorden. Het artikel zelf vloeide ook wel tamelijk vlot uit mijn pen, dus dat smaakt naar meer.
Ben dus nog altijd even enthousiast, misschien zelfs nog wel enthousiaster, dan vorige week.
Doe dat nog allemaal goed
ps: voor ik het vergeet, ben maandag nog naar een persconferentie geweest op vt4 van het nieuwe programma 'De ideale schoondochter' dat over twee weken zal beginnen, heb daar de eerste aflevering al bekeken. HILARISCH! Alle aanwezige journalisten lagen in een deuk. Toen we de kandidaten achteraf mochten interviewen waren die trouwens superenthousiast, ze vonden dat er toch wel een vrolijke noot in het programma was gebracht. Allemaal kijken dus. Meer info over het programma kan je uiteraard in TeVe-blad vinden. Elke dinsdag bij je krantenwinkel, allen daarheen.
Groetjes,
Sofie -x-
Wattenhoofd
Hey collega's!
*Deesie tuning in* Vandaag voelde ik me alsof m'n ganse hoofd vol watten zat. Ik heb mijn best gedaan, maar al te geweldig voel ik me niet bepaald. *snirf* *kuch* De hele redactie heeft er last van, ongetwijfeld heeft een van die valse snodaards mij aangestoken!! *steekt haar toornvolle vuist in de lucht*
Ik heb wél een leuke opdracht gekregen vandaag, however. Jammer genoeg zat het er niet in om die al te vervolledigen. Ik moet een Canadees fotograaf interviewen, dus 'k heb de mens gecontacteerd en m'n vragen opgesteld. En nu is het wachten... (en hopen dat ie Engels spreekt, anders moet ik m'n bestoft Frans nog eens bovenhalen)
Het is blijkbaar deze week minder druk dan de voorbije week. Femke en ik hadden vandaag amper iets te doen, uitgezonderd interviews voorbereiden. Eigenlijk heb ik het liever druk. Een hele dag doorwerken, dan gaat de dag tenminste voorbij!
Laten we dus gezamenlijk bidden voor meer (edoch geweldig) werk.
*Deesie tuning in* Vandaag voelde ik me alsof m'n ganse hoofd vol watten zat. Ik heb mijn best gedaan, maar al te geweldig voel ik me niet bepaald. *snirf* *kuch* De hele redactie heeft er last van, ongetwijfeld heeft een van die valse snodaards mij aangestoken!! *steekt haar toornvolle vuist in de lucht*
Ik heb wél een leuke opdracht gekregen vandaag, however. Jammer genoeg zat het er niet in om die al te vervolledigen. Ik moet een Canadees fotograaf interviewen, dus 'k heb de mens gecontacteerd en m'n vragen opgesteld. En nu is het wachten... (en hopen dat ie Engels spreekt, anders moet ik m'n bestoft Frans nog eens bovenhalen)
Het is blijkbaar deze week minder druk dan de voorbije week. Femke en ik hadden vandaag amper iets te doen, uitgezonderd interviews voorbereiden. Eigenlijk heb ik het liever druk. Een hele dag doorwerken, dan gaat de dag tenminste voorbij!
Laten we dus gezamenlijk bidden voor meer (edoch geweldig) werk.
Deze week al een monument mogen interviewen, Piet Den Boer (voor de niet-voetbalkenners onder ons: ex-speler van KV Mechelen won ooit Europabeker). Waar ik mijn collega uit de nood heb gehaald na het falen van zijn dictafoon, jaja de technologie faalt zelfs bij ervaren journalisten. Maar ik ben vooral verbaasd als ik zie hoe vlot het is om een interview te verkrijgen met de referentie Sport/Voetbalmagazine. Of zijn voetballers misschien wat sympathieker dan andere mensen? Maar als ik zo hoor heb ik maar wat saai werk, perconferenties, lunch, massages,... ik had ook beter iets anders gekozen als ik het zo lees... bij mij blijft het bij vertalen en interviewen en ik denk niet daar hier veel aan gaat veranderen. Niet dat ik dit erg vind hoor, ik doe het heel graag en mijn collega's doen er alles aan om mij beter laten te presteren en "iets" leukere opdrachten volgen waarschijnlijk nog wel. Ah ja en ik zou het belangrijkste nog vergeten, 3 artikels van mij in het magazine vorige week..deze week zullen dat er al iets meer zijn. Leuk om te weten dat je artikels toch nog voor publicatie vatbaar zijn, ja mijn zelfvertrouwen in misschien nog iets te laag. In ieder geval, ik hoop voor iedereen het beste.
Evelien
Evelien
Terugblik op week 2
Ja, ook die tweede week is weeral om. Maandag stond die deugddoende massage dus centraal (zie vorig verslagje). De dag nadien schreef ik een kort verslagje over het gebeuren. Ondertussen heb ik net ontdekt dat het hier nog wel wat ingekort werd. (jammer) De rest van mijn dag vulde ik met heel wat telefoontjes (inlichtingen vragen hier en daar, zelfs in het spaans!) Evy, de redactrice toerisme, was woensdag dringend op zoek naar een Belgische vrouw (met feeling uiteraard) die in Venetië woont. Ik ben meteen mee op de kar gesprongen en belde naar Italië en omstreken. Uiteindelijk hebben we een Nederlandse vrouw gevonden die er trouwpartijtjes organiseert. Die namiddag was Aimé Van Hecke (huidig gedelegeerd bestuurder van Sanoma) aanwezig op onze vloer. Hij zat uren in vergadering met onze hoofdredactrice en nadien werd hij hier verwacht voor een hapje en een drankje. Alles liep zodanig uit, dat ik nog huiswaarts keerde voordat hij de redactie van Feeling een bezoekje bracht. Donderdag was persconferentiedag. Ondanks de sneeuw, geraakten Luc en ik toch nog op de persconferentie van M/V United (de denkgroep van het cabinet van Kathleen Van Brempt - Emma is o.a. een project van hen). Sanoma brengt een speciaal magazine uit daarvoor: Teamtime (over de combinatie werk en gezin). In de namiddag ging ik samen met Joni naar de persconferentie van L'Oreal (hier in het gebouw). De nieuwe producten voor 2007 werden er voorgesteld. Achteraf kreeg elke beautyredactrice een reuze-handtas gevuld met elk mogelijk product (anti-cellulite, zelfbruiners, zonnemelk, enz) BEHALVE de stagiairs! (wat een teleurstelling!) Ik ga wel enkele zelfbruiners mogen uittesten voor Feeling (dat is ook al iets). Vrijdag moest ik Luc (hij had een vrije dag) vertegenwoordigen op de Comeva-vergadering (met broodjes). Ik vond het best spannend, maar ik heb het er goed vanaf gebracht vond ik. Nadien deed ik wat researchwerk over Gabriel Rios. Ik schrijf waarschijnlijk een stukje over hem naar aanleiding van zijn nieuwe cd die uitkomt.
Ondertussen is het weeral de eerste werkdag van week 3. Ik weet niet wat het is met die maandagen...maar ze wegen om de één of andere duistere reden toch iets zwaarder door dan andere dagen.
Tot de volgende post met Feeling!
Kirsten
Ondertussen is het weeral de eerste werkdag van week 3. Ik weet niet wat het is met die maandagen...maar ze wegen om de één of andere duistere reden toch iets zwaarder door dan andere dagen.
Tot de volgende post met Feeling!
Kirsten
zondag 11 februari 2007
Heb vorige week kennis kunnen maken met de voordelen van het journalist zijn, en meer bepaald het bijwonen van persconferenties: CADEAUTJES! Dinsdag was Muriel Scherre van La Fille d'O op bezoek bij Sanoma voor een mini-persconferentie. Niemand van de Glam*it redactie was geïnteresseerd, dus ik mocht gaan. Tien minuutjes luisteren werd beloond met een onderbroekenpakketje van La Fille d'O, zeer mooi meegenomen.
Verder was de week iets minder leuk dan de vorige. Het nieuwe is er af, en ik slaag er niet in de vooruitgang te boeken waarop ik had gehoopt. Bovendien blijft mijn verkoudheid aanslepen, en ben ik dus niet helemaal helder in mijn hoofd. Mijn weekend heb ik al hangend in de zetel doorgebracht, met 38° koorts. Het valt nog af te wachten of ik morgen op de redactie geraak. Ik hoop dat volgende week er een met minder snot en meer inspiratie mag zijn. Voor iedereen.
Zieke zoen,
joni
Verder was de week iets minder leuk dan de vorige. Het nieuwe is er af, en ik slaag er niet in de vooruitgang te boeken waarop ik had gehoopt. Bovendien blijft mijn verkoudheid aanslepen, en ben ik dus niet helemaal helder in mijn hoofd. Mijn weekend heb ik al hangend in de zetel doorgebracht, met 38° koorts. Het valt nog af te wachten of ik morgen op de redactie geraak. Ik hoop dat volgende week er een met minder snot en meer inspiratie mag zijn. Voor iedereen.
Zieke zoen,
joni
vrijdag 9 februari 2007
SP.a
Hey,
de tweede week zit er al op.
eerst en vooral een welgemeende verdorie. vanmorgen een "weekend van ..." gemaakt, maar achteraf bleek er geen plaats voor te zijn.
Marsboom heeft me vanmorgen wel een complimentje gegeven voor mijn kopstuk van gisteren, dat is wel leuk. Hij had trouwens voor heel de redactie lekkere koffiekoeken bij uit Knokke :-)
Voor de rest lijk ik wel de nieuwe SP.a-volger van de redactie. Vanmiddag persconferentie met Patrick Janssens en Guy Lauwers. Woensdag een opening van een schoolbibliotheek met Robert Voorhamme en daarna de opnames voor een TMF-programma met Kathleen Van Brempt.
Bij dat laatste was Els ook aanwezig (voor de frut). Was wel tof om eens op locatie te praten met iemand die min of meer hetzelfde doet als jij. We hebben elkaar trouwens goed geholpen. We moesten beide zowel Kathleen Van Brempt als de winnaar van de mobiel4real-campagne interviewen, maar die twee hadden weinig tijd, dus hebben we elkaar maar afgelost. Zij eerst Van Brempt, en ik eerst de winnaar. Daarna snel wisselen.
Met jullie ook nog alles bon?
Doe dat nog goed!
greetz, Bert
de tweede week zit er al op.
eerst en vooral een welgemeende verdorie. vanmorgen een "weekend van ..." gemaakt, maar achteraf bleek er geen plaats voor te zijn.
Marsboom heeft me vanmorgen wel een complimentje gegeven voor mijn kopstuk van gisteren, dat is wel leuk. Hij had trouwens voor heel de redactie lekkere koffiekoeken bij uit Knokke :-)
Voor de rest lijk ik wel de nieuwe SP.a-volger van de redactie. Vanmiddag persconferentie met Patrick Janssens en Guy Lauwers. Woensdag een opening van een schoolbibliotheek met Robert Voorhamme en daarna de opnames voor een TMF-programma met Kathleen Van Brempt.
Bij dat laatste was Els ook aanwezig (voor de frut). Was wel tof om eens op locatie te praten met iemand die min of meer hetzelfde doet als jij. We hebben elkaar trouwens goed geholpen. We moesten beide zowel Kathleen Van Brempt als de winnaar van de mobiel4real-campagne interviewen, maar die twee hadden weinig tijd, dus hebben we elkaar maar afgelost. Zij eerst Van Brempt, en ik eerst de winnaar. Daarna snel wisselen.
Met jullie ook nog alles bon?
Doe dat nog goed!
greetz, Bert
donderdag 8 februari 2007
Love is in the air
Piep iedereen,
Snel even wat nieuws uit het Travel kamp. Vers van de pers: Travel Magazine 233! Vorige woensdag was de deadline, toen was ik net 3 daagjes bezig, maar er staan toch al 3 grote stukken in van mijn hand! Helaas wordt de auteur niet vermeld, die verschijnt enkel in de colofon. Maar niet getreurd, ben apetrots! De newsletter van nu vrijdag heb ik voor 3/4 geschreven, heerlijk! Leuk om je werk ook echt gepubliceerd te zien!
Volgende week start de grote EMIF beurs: de European Meeting Industry Fair in Brussel. Het is de grootste professionele bijeenkomst in de Benelux voor Vergaderingen (Meetings), Motivatieacties (Incentives), Congressen, Seminaries, Conferenties en Zakenreizen. 2 dagen lang zijn er meer dan 650 exposanten uit 40 landen aanwezig. Travel Magazine maakt ook hier een speciale nieuwsbrief over. Naast het schrijven van alle nieuwtjes, verzorg ik ook de lay-out. Er staat hier een gigantische Mac te blinken, volledig uitgerust met Indesign, Illustrator en allerhande grafische programma's. Verwondering alom toen ik langs mijn neus weg aan de lay-outer even meldde dat die foto zo veranderd kon worden... "Ken jij dat?" Ja hoor, wij Plantijners kunnen indesignen. Dus vanaf nu mag ik teksten kunstig bewerken. Ben me volledig aan het uitleven met Cupidootjes en hartjes, want de eerste EMIF Newsletter verschijnt 14 februari!
Vandaag is het Vakantiesalon in Antwerpen begonnen, helaas in ware chaos. Hier in Mechelen is het beginnen sneeuwen en sneeuwen en sneeuwen... Bussen rijden niet, auto's staan aan de kant, een waar slagveld is het! Armen en benen vliegen door de lucht, geen mens die zich staande kan houden. Ook ik moest eraan geloven, wel tig keer ben ik volledig tegen de stoep gekwakt! Mijn collega's zijn met uren vertraging op het vakantiesalon geraakt, maar ook daar was het maar stilletjes... Het verkeer zit muurvast. Gelukkig zijn zij veilig aangekomen op onze Travel stand. Ben benieuwd naar hun artikels!
Er valt dus heel wat te beleven op gebied van toerisme!
Maar genoeg getokkeld op de blog. De persberichtjes stromen binnen, ik vlieg er weer in!!!
Veel plezier iedereen! Have fun & take care!
Annelore
Snel even wat nieuws uit het Travel kamp. Vers van de pers: Travel Magazine 233! Vorige woensdag was de deadline, toen was ik net 3 daagjes bezig, maar er staan toch al 3 grote stukken in van mijn hand! Helaas wordt de auteur niet vermeld, die verschijnt enkel in de colofon. Maar niet getreurd, ben apetrots! De newsletter van nu vrijdag heb ik voor 3/4 geschreven, heerlijk! Leuk om je werk ook echt gepubliceerd te zien!
Volgende week start de grote EMIF beurs: de European Meeting Industry Fair in Brussel. Het is de grootste professionele bijeenkomst in de Benelux voor Vergaderingen (Meetings), Motivatieacties (Incentives), Congressen, Seminaries, Conferenties en Zakenreizen. 2 dagen lang zijn er meer dan 650 exposanten uit 40 landen aanwezig. Travel Magazine maakt ook hier een speciale nieuwsbrief over. Naast het schrijven van alle nieuwtjes, verzorg ik ook de lay-out. Er staat hier een gigantische Mac te blinken, volledig uitgerust met Indesign, Illustrator en allerhande grafische programma's. Verwondering alom toen ik langs mijn neus weg aan de lay-outer even meldde dat die foto zo veranderd kon worden... "Ken jij dat?" Ja hoor, wij Plantijners kunnen indesignen. Dus vanaf nu mag ik teksten kunstig bewerken. Ben me volledig aan het uitleven met Cupidootjes en hartjes, want de eerste EMIF Newsletter verschijnt 14 februari!
Vandaag is het Vakantiesalon in Antwerpen begonnen, helaas in ware chaos. Hier in Mechelen is het beginnen sneeuwen en sneeuwen en sneeuwen... Bussen rijden niet, auto's staan aan de kant, een waar slagveld is het! Armen en benen vliegen door de lucht, geen mens die zich staande kan houden. Ook ik moest eraan geloven, wel tig keer ben ik volledig tegen de stoep gekwakt! Mijn collega's zijn met uren vertraging op het vakantiesalon geraakt, maar ook daar was het maar stilletjes... Het verkeer zit muurvast. Gelukkig zijn zij veilig aangekomen op onze Travel stand. Ben benieuwd naar hun artikels!
Er valt dus heel wat te beleven op gebied van toerisme!
Maar genoeg getokkeld op de blog. De persberichtjes stromen binnen, ik vlieg er weer in!!!
Veel plezier iedereen! Have fun & take care!
Annelore
woensdag 7 februari 2007
Eight Days
Al acht volle werkdagen achter de rug seg.
Update:
- hotelreportage ingeleverd
- twee grote vertaalstukken had ik al langer af
- de Sluiter is, voor de derde keer op rij, ook van mij
- ik heb mijn pijlen gericht op Jan Schepens en Steven-die-de-Slimste-Mens-is voor de Waar eet?-rubriek (one down, two to go)
- samen met tweede stagiaire de Geld moet rollen gemaakt
Basically ben ik klaar met al mijn opdrachtjes, morgen moet ik om nieuwe vragen. Ik vind wel dat ik wat te weinig feedback krijg. "Ik ben goed bezig", ja, maar daar leer ik niets uit hè?
Update:
- hotelreportage ingeleverd
- twee grote vertaalstukken had ik al langer af
- de Sluiter is, voor de derde keer op rij, ook van mij
- ik heb mijn pijlen gericht op Jan Schepens en Steven-die-de-Slimste-Mens-is voor de Waar eet?-rubriek (one down, two to go)
- samen met tweede stagiaire de Geld moet rollen gemaakt
Basically ben ik klaar met al mijn opdrachtjes, morgen moet ik om nieuwe vragen. Ik vind wel dat ik wat te weinig feedback krijg. "Ik ben goed bezig", ja, maar daar leer ik niets uit hè?
dinsdag 6 februari 2007
Reisje naar Bali
Ahaaa van een sensationele titel gesproken! Wie van jullie heb ik allemaal beetgenomen? Neen, ik ben niet naar het andere eind van de wereld gereisd voor een reportage voor Feeling... Ik heb wel een klein stukje Bali ontdekt temidden van de drukbevolkte Luikse winkelstraten. Alles ging goed tot ik het centrum van Luik bereikte. MIJN TOM-TOM stuurde me helemaal de andere richting uit. Toen ik besloot mijn Tom-Tom te laten voor wat hij was, bereikte ik binnen de tien minuten mijn bestemming. (bizar bizar) Al die kilometertjes waren het uiteindelijk waard hoor. Eerst was er de hammam met een heerlijk glaasje muntthee. Daarna mocht ik me neervlijen op een verwarmde stenen bank voor een verzachtende peeling met rijstpoeder en kokosnoot. Tot slot beleefde ik het ultieme hoogtepunt: een deugddoende massage met warme olie op basis van lotus en frangipanebloesem. Helemaal herboren keerde in m'n poolwagentje terug richting Berchem.
Herboren Kirsten
Herboren Kirsten
rustig begin van de week
Hallo,
Gisteren was het hier heel kalm. Het werk beperkte zich tot reseach, enkele telefoons en enkele stukjes.
Ook vandaag ziet het er zo naar uit. Een langer stukje over een nieuw boek over de Antwerpse haven, blikte ik thuis al in, vandaar.
Morgen belooft weer een drukke woensdag te worden, net zoals vorige week. Met een beetje geluk kan ik nog eens een kopstukje maken.
Voor de rest, heb je na meer dan een week al een beter zicht op hoe een redactie werkt. Je loopt niet meer zo verloren en kan al veel meer dingen zelfstandig doen. Allez ja, zo is het toch bij mij.
Bon, ik zal nog maar eens wat gaan voortwerken zeker?
Nog veel succes!!
groetjes, Bert
Gisteren was het hier heel kalm. Het werk beperkte zich tot reseach, enkele telefoons en enkele stukjes.
Ook vandaag ziet het er zo naar uit. Een langer stukje over een nieuw boek over de Antwerpse haven, blikte ik thuis al in, vandaar.
Morgen belooft weer een drukke woensdag te worden, net zoals vorige week. Met een beetje geluk kan ik nog eens een kopstukje maken.
Voor de rest, heb je na meer dan een week al een beter zicht op hoe een redactie werkt. Je loopt niet meer zo verloren en kan al veel meer dingen zelfstandig doen. Allez ja, zo is het toch bij mij.
Bon, ik zal nog maar eens wat gaan voortwerken zeker?
Nog veel succes!!
groetjes, Bert
maandag 5 februari 2007
Wit witter witst
Hola guapos!
Yours truly mocht vanmiddag in de auto springen voor een ritje richting Brussel om er een repo te maken over het White Hotel. De naam is niet toevallig, bijna alles is er wit en strak en clean. Elke kamer beschikt er over zijn eigen designerpronkstuk. In de ene kamer is dat een stoel, in de andere een stierenkop. Als er maar een Belgische handtekening op staat. (Geloof mij, het was echt véél wit)
Vrijdag had ik al een afspraak geregeld voor het interview en de fotograaf gecontacteerd. Vanmorgen heb ik een tiental pagina's ingeleverd bij Rudy (nog geen feedback gekregen, grmbl), de tweede stagiaire uit Gent verwelkomd (Femke, lijkt me een leuke 'trien') en nog wat gewerkt aan mijn opdracht over het Belgisch budget bouwboek (not so very interesting, maar het is eens iets anders dan ayurveda).
Maar dus, Brussel dus! Ik kwam stipt op tijd aan (leve tomtom!), de fotograaf was er zelfs al sneller. Van waar ik was, wilde ie weten, uit het Antwerpse? "Neje zunneh, Turnhout!" "Tiens, ge komt me anders heel bekend voor." Lekker gekletst over eventuele fotografieopleidingen and what not. Rondleiding gekregen, interview gedaan (half Frans-half Nederlands, Belgian style...)
Oh, en Natalie gemist natuurlijk!
Yours truly mocht vanmiddag in de auto springen voor een ritje richting Brussel om er een repo te maken over het White Hotel. De naam is niet toevallig, bijna alles is er wit en strak en clean. Elke kamer beschikt er over zijn eigen designerpronkstuk. In de ene kamer is dat een stoel, in de andere een stierenkop. Als er maar een Belgische handtekening op staat. (Geloof mij, het was echt véél wit)
Vrijdag had ik al een afspraak geregeld voor het interview en de fotograaf gecontacteerd. Vanmorgen heb ik een tiental pagina's ingeleverd bij Rudy (nog geen feedback gekregen, grmbl), de tweede stagiaire uit Gent verwelkomd (Femke, lijkt me een leuke 'trien') en nog wat gewerkt aan mijn opdracht over het Belgisch budget bouwboek (not so very interesting, maar het is eens iets anders dan ayurveda).
Maar dus, Brussel dus! Ik kwam stipt op tijd aan (leve tomtom!), de fotograaf was er zelfs al sneller. Van waar ik was, wilde ie weten, uit het Antwerpse? "Neje zunneh, Turnhout!" "Tiens, ge komt me anders heel bekend voor." Lekker gekletst over eventuele fotografieopleidingen and what not. Rondleiding gekregen, interview gedaan (half Frans-half Nederlands, Belgian style...)
Oh, en Natalie gemist natuurlijk!
altijd een beetje reizen
met de trein is altijd een beetje reizen. jaja, lieve nmbs. leg me dat maar eens deftig uit. nathalie gaat voor de eerste keer in haar leven naar een persconferentie (en dat in een schoon kasteel!) en juist dan moet de locomotief van de trein waar zij mee naar ruisbroek moet rijden, lekker stukgaan.
dat was om mij te pesten. en te testen. ik ben er zeker van.
toen ik vanmorgen al om kwart na negen opgelucht op de trein richting brussel zat (oef, eerste stap achter de rug, trein gehaald!), wachtte ik tevergeefs op het fluitje van de conducteur, het vertreksignaal. na tien minuten stond mijn niet-vertrekkende trein nog steeds op haar dooie gemak passagiers te slikken. maar beginnen boemelen? dat had u gedroomd. ik ook dus.
de locomotief is na een of andere heraclesdaad van een begaafde monteur sputterend terug in gang geschoten, en met een vertraging van maar liefst veertig minuten toerde ik richting ruisbroek. al een chance dat ik een tijdsmarge van drie kwartier had ingebouwd. op zo'n momenten ben ik mezelf eeuwig dankbaar voor die plotse/impulsieve/intelligente beslissingen die maken dat ik treinuren opzoek die me (normaliter) een uur op voorhand op plaats van bestemming brengen. ze noemen dat volwassen worden, dacht ik. het treft me dan toch al met vlagen.
nu heb ik al enige ervaring met treinvertragingen in mijn leven. getraumatiseerd ben ik nog niet, maar zo'n dingen behoren altijd tot de mogelijkheid, zeker als ik besef dat het een prestatiegerichte dag is.
een dag als vandaag. (dat betekent veel zweten, paniekere en schokkerige bewegingen onderdrukken en ook schichtig controleren in ramen of mijn haar nog goed ligt, of ik niet stom kijk en of ik een beetje écht lijk. (nvdr, professioneel.))
een dag vol met professionele journalisten (heel veel dames, een man),
een hoop informatie die liefst op de juiste manier het ene oor ingaat en ook liefst niet meteen langs de andere kant weer verdwijnt/verijlt (leve die persmappen, die gratis pennen en papier),
een fameuze perslunch (lekker),
handjes schudden met de directeur en mezelf voorstellen als nathalie van goed gevoel (ook lekker)
(dat ik mezelf mag voorstellen als nathalie van goed gevoel - begrijp me niet verkeerd),
sigaretjes roken met een toffe dame van roularta medica die gaat trouwen,
tetteren over journalistiek, werk, veel werk, levensvisie's, gezondheid/beauty/mode/een beetje sport/plots de liefde en de bijbehorende mannen.
de persconfernentie zelf ging over lipomassage, nu weet ik perfect wat dat is (zeker na die testbeurt!). wat het allemaal inhoudt, ga ik niet verklappen. koop de goed gevoel maar.
ik heb de vuurdoop goed doorstaan. ik heb me zelfs erg geamuseerd. er werden me dingen gezegd als: "je bent echt heel vlot en spontaan! jij gaat het maken, dat komt wel in orde." altijd leuk om te horen natuurlijk. het enige waar ik achteraf voor vrees, is dat ik misschien te spontaan ben geweest en dan voel ik me zo'n kind tussen al die professionals. de levens van werkende mensen - ook al zijn ze maar enkele jaartjes ouder - en die van studenten liggen mijlen en mijlenver uit elkaar. dat merk je. voel je. doet je een beetje bibberen. ik lach dan maar weer eens lief naar iedereen, verstop dat bibberen en doe alsof ik een oude rot in het vak ben. of ik probeer dat toch.
toen ik eindelijk vertrok, nam ik afscheid van de directeur en die zei me met een hartelijke glimlach op zijn gezicht: "dankuwel voor uw plezier."
als dat maar positief bedoeld was. (ik heb toch al mijn glazen wijn halfvol her en der laten staan, terwijl er anderen waren... maar daar zwijg ik over.)
dat was om mij te pesten. en te testen. ik ben er zeker van.
toen ik vanmorgen al om kwart na negen opgelucht op de trein richting brussel zat (oef, eerste stap achter de rug, trein gehaald!), wachtte ik tevergeefs op het fluitje van de conducteur, het vertreksignaal. na tien minuten stond mijn niet-vertrekkende trein nog steeds op haar dooie gemak passagiers te slikken. maar beginnen boemelen? dat had u gedroomd. ik ook dus.
de locomotief is na een of andere heraclesdaad van een begaafde monteur sputterend terug in gang geschoten, en met een vertraging van maar liefst veertig minuten toerde ik richting ruisbroek. al een chance dat ik een tijdsmarge van drie kwartier had ingebouwd. op zo'n momenten ben ik mezelf eeuwig dankbaar voor die plotse/impulsieve/intelligente beslissingen die maken dat ik treinuren opzoek die me (normaliter) een uur op voorhand op plaats van bestemming brengen. ze noemen dat volwassen worden, dacht ik. het treft me dan toch al met vlagen.
nu heb ik al enige ervaring met treinvertragingen in mijn leven. getraumatiseerd ben ik nog niet, maar zo'n dingen behoren altijd tot de mogelijkheid, zeker als ik besef dat het een prestatiegerichte dag is.
een dag als vandaag. (dat betekent veel zweten, paniekere en schokkerige bewegingen onderdrukken en ook schichtig controleren in ramen of mijn haar nog goed ligt, of ik niet stom kijk en of ik een beetje écht lijk. (nvdr, professioneel.))
een dag vol met professionele journalisten (heel veel dames, een man),
een hoop informatie die liefst op de juiste manier het ene oor ingaat en ook liefst niet meteen langs de andere kant weer verdwijnt/verijlt (leve die persmappen, die gratis pennen en papier),
een fameuze perslunch (lekker),
handjes schudden met de directeur en mezelf voorstellen als nathalie van goed gevoel (ook lekker)
(dat ik mezelf mag voorstellen als nathalie van goed gevoel - begrijp me niet verkeerd),
sigaretjes roken met een toffe dame van roularta medica die gaat trouwen,
tetteren over journalistiek, werk, veel werk, levensvisie's, gezondheid/beauty/mode/een beetje sport/plots de liefde en de bijbehorende mannen.
de persconfernentie zelf ging over lipomassage, nu weet ik perfect wat dat is (zeker na die testbeurt!). wat het allemaal inhoudt, ga ik niet verklappen. koop de goed gevoel maar.
ik heb de vuurdoop goed doorstaan. ik heb me zelfs erg geamuseerd. er werden me dingen gezegd als: "je bent echt heel vlot en spontaan! jij gaat het maken, dat komt wel in orde." altijd leuk om te horen natuurlijk. het enige waar ik achteraf voor vrees, is dat ik misschien te spontaan ben geweest en dan voel ik me zo'n kind tussen al die professionals. de levens van werkende mensen - ook al zijn ze maar enkele jaartjes ouder - en die van studenten liggen mijlen en mijlenver uit elkaar. dat merk je. voel je. doet je een beetje bibberen. ik lach dan maar weer eens lief naar iedereen, verstop dat bibberen en doe alsof ik een oude rot in het vak ben. of ik probeer dat toch.
toen ik eindelijk vertrok, nam ik afscheid van de directeur en die zei me met een hartelijke glimlach op zijn gezicht: "dankuwel voor uw plezier."
als dat maar positief bedoeld was. (ik heb toch al mijn glazen wijn halfvol her en der laten staan, terwijl er anderen waren... maar daar zwijg ik over.)
Hoj iedereen,
Bij mij gaat het eveneens goed op de redactie. Ik heb al enkele artikels mogen schrijven die normaal deze week al zouden verschijnen. Vandaag zelfs mijn eerste interview (alleen!!) achter de rug met Jef Delen (Westerlo). Het is gewoon tof om iets te doen dat ik echt graag doe en ze geven mij alle tijd om het op mijn manier en tempo te doen..als het eindresultaat maar goed is. Ik heb ook al wat feedback gekregen en die was eigenlijk heel goed (hoewel ze toevoegden: voor een beginneling) maar ja beter dan een hopeloos geval. Ik kijk vol spanning uit naar de redactievergadering morgen om te zien wat er nu van mij gaat verschijnen.
Groetjes
Evelien
Bij mij gaat het eveneens goed op de redactie. Ik heb al enkele artikels mogen schrijven die normaal deze week al zouden verschijnen. Vandaag zelfs mijn eerste interview (alleen!!) achter de rug met Jef Delen (Westerlo). Het is gewoon tof om iets te doen dat ik echt graag doe en ze geven mij alle tijd om het op mijn manier en tempo te doen..als het eindresultaat maar goed is. Ik heb ook al wat feedback gekregen en die was eigenlijk heel goed (hoewel ze toevoegden: voor een beginneling) maar ja beter dan een hopeloos geval. Ik kijk vol spanning uit naar de redactievergadering morgen om te zien wat er nu van mij gaat verschijnen.
Groetjes
Evelien
zondag 4 februari 2007
Lieve collega's,
met een beetje vertraging startte woensdag ook mijn stage. Met vlinders in de buik arriveerde ik op de Glam-it redactie waar ik meteen aan een computer werd gezet. Een eerste leuke opdracht lag reeds op mij te wachten. Ik begon er meteen aan, en algauw volgden nog een tweede, een derde en een vierde.
Volgens Mie, mijn stagebegeleidster, ben ik goed bezig. Researchen gaat me goed af, maar mijn schrijfstijl is nog niet 'Glam-it' genoeg. Iets om volgende week aan te werken.
Kortom, niets dan goed nieuws uit het Glam-it-kamp.
Keep up the good work!
Glamoureuze groet, Joni.
met een beetje vertraging startte woensdag ook mijn stage. Met vlinders in de buik arriveerde ik op de Glam-it redactie waar ik meteen aan een computer werd gezet. Een eerste leuke opdracht lag reeds op mij te wachten. Ik begon er meteen aan, en algauw volgden nog een tweede, een derde en een vierde.
Volgens Mie, mijn stagebegeleidster, ben ik goed bezig. Researchen gaat me goed af, maar mijn schrijfstijl is nog niet 'Glam-it' genoeg. Iets om volgende week aan te werken.
Kortom, niets dan goed nieuws uit het Glam-it-kamp.
Keep up the good work!
Glamoureuze groet, Joni.
What a Feeling!
Gegroet students on stage!
Die eerste week is wat mij betreft pijlsnel voorbij gevlogen. Graag wil ik, samen met jullie, kort terugblikken op de voorbije vijf dagen.
maandag 29/01:
De dag waar ik al die tijd naar heb toegeleefd. Ik had geen idee aan wat ik me precies moest verwachten, was benieuwd naar hoe het er zou uitzien. Het onwetende maakte het allemaal des te spannender en ik voelde het de dagen voordien behoorlijk kriebelen daar vanbinnen. Ik verwachtte me dan ook aan die vervelende zenuwen die door mijn lichaam zouden gieren, maar al bij al viel dat goed mee. Ik had er zin in en voelde me zeker van m'n stuk. Ik werd door Anne Davis (zij schrijft ook wekelijks een column voor Libelle) voorgesteld aan de andere mensen van de redactie. Conclusie: Er werken 4 Annes, de lay-outers zijn voornamelijk van Nederlandstalige afkomst en de mannen zijn er overduidelijk in de minderheid. Na het formele gedeelte mocht ik meteen mee naar de wekelijkse redactievergadering. Elke rubriek wordt er keurig besproken en de planning voor het april- en meinummer werd bekeken. Ik weet nu al wat er dan zal verschijnen! Kwestie van voor te lopen op trends en zo! De secretaresse bleek ziek te zijn dus moest ik haar op mijn eerste dag tijdelijk vervangen. De berg post die er dagelijks binnenkomt moest ik verdelen en uitpakken (massa's pakjes met de nieuwste cosmetica, boeken enz. komen er aan de lopende band binnen) en ik moest bovendien de telefoon opnemen en de beller doorverbinden met de desbetreffende persoon. Best een uitdaging op je eerste dag! En dat met 4 Annes op de redactie! Achternamen heb ik dan ook maar ineens vanbuiten geleerd. In de namiddag schreef ik mijn eerste stukje voor de boekenpagina.
dinsdag 30/01:
De secretaresse werd die dag vervangen door Leen. Zij liep vorig jaar stage bij Feeling. Ik vond het erg een leuk om iemand bij me te hebben die het allemaal al eens heeft meegemaakt. 's middags zijn we dan ook samen gaan lunchen en hebben we uitgebreid onze ervaringen en verhalen met elkaar gedeeld. Leen beantwoordde ook met plezier elke vraag waarmee ik zat. Ik werkte die dag verder aan de boekenpagina en heb op mijn tweede dag een case gevonden! Michaël zocht nog een mama en een dochter van een andere cultuur voor een fotoshoot en een kort interviewtje. De mama zou dan traditionele kledij dragen en de dochter haar dagdagelijkse kleren. Ik vond voor Michaël een Indische vrouw en dochter en als beloning mocht ik donderdagavond de fotoshoot bij Diego (hij gaf een gastcollege in fotografie) bijwonen.
woensdag 31/01:
Joepie! Vandaag begon Joni te werken op de redactie van Glam-it! Ik keek echt uit naar haar komst! (niet dat ik niet opschiet met de andere mensen van de redactie, integendeel!) De redactie van Glam-it loopt namelijk over in de onze dus we zitten echt op nog geen honderd meter van elkaar! We hebben al afgesproken om steeds samen te gaan lunchen. In de namiddag spreken we ook wel eens af bij de koffiemachine. Of in de toiletten voor een sanitaire stop! Uiteraard wordt er ook nog heel wat gewerkt. Die boekenpagina is zo goed als af en daarnaast heb ik al ontelbare telefoontjes gepleegd voor afspraken en dingen na te vragen enz. Ow en kreeg de vraag van beauty-redactrice Goedele of ik maandag een zeer exclusieve exotische massage wil gaan uittesten. Graag!! Ik moet er wel helemaal voor naar Luik, maar de bedrijfswagen is ondertussen al gereserveerd. Ik zal een stukje schrijven over het welnessgebeuren voor het aprilnummer.
donderdag 01/02:
Twee vergaderingen bijgewoond die ochtend. De eerste was er eentje met Luc (Van Loon), Valérie (nieuwe aanwinst op de redactie) en ikzelf. We hebben intensief gebrainstormd over een aantal nieuwe onderwerpen, invalshoeken bedacht enz. De tweede vergadering was er eentje van Team Time (een magazine dat ik maart zal uitkomen (eenmalig) over de combinatie werk & gezin). Na de lunch (met Joni) heb ik 's namiddags allerlei telefoontjes gepleegd en de allerlaatste hand gelegd aan die boekenpagina. Om kwart na zes werd ik in Diego's atelier verwacht voor de fotoshoot. Ik vond het enorm fijn dat ik erbij mocht zijn. Ik kwam wel pas om 21u thuis van het werk. Over een lange dag gesproken!
vrijdag 02/02:
Een researchdag. Ik heb iemand voorgesteld voor de rubriek close-up (interview in Feeling met een bekende vrouw) en dat voorstel is ondertussen goedgekeurd door Lene Kemps (hoofdredactrice). Wie ik heb voorgesteld, verklap ik nog lekker niet. Ik ben naar het documentatiecentrum geweest en heb alle interviews die de voorbije twee jaar over haar verschenen zijn opgevraagd. Verder moest ik allerlei originele invalshoeken bedenken rond het thema gezin en moest ik ook een vrouw zoeken die wil getuigen over volgend onderwerp: "ik hou van hem, maar niet van zijn kinderen". Geen gemakkelijke opdracht, al zeg ik het zelf, maar tot nu toe heb ik toch al enkele mogelijke cases gevonden!
En nu op naar werkweek 2! Hopelijk wordt het er eentje met nog meer uitdagingen!
Kirsten
Die eerste week is wat mij betreft pijlsnel voorbij gevlogen. Graag wil ik, samen met jullie, kort terugblikken op de voorbije vijf dagen.
maandag 29/01:
De dag waar ik al die tijd naar heb toegeleefd. Ik had geen idee aan wat ik me precies moest verwachten, was benieuwd naar hoe het er zou uitzien. Het onwetende maakte het allemaal des te spannender en ik voelde het de dagen voordien behoorlijk kriebelen daar vanbinnen. Ik verwachtte me dan ook aan die vervelende zenuwen die door mijn lichaam zouden gieren, maar al bij al viel dat goed mee. Ik had er zin in en voelde me zeker van m'n stuk. Ik werd door Anne Davis (zij schrijft ook wekelijks een column voor Libelle) voorgesteld aan de andere mensen van de redactie. Conclusie: Er werken 4 Annes, de lay-outers zijn voornamelijk van Nederlandstalige afkomst en de mannen zijn er overduidelijk in de minderheid. Na het formele gedeelte mocht ik meteen mee naar de wekelijkse redactievergadering. Elke rubriek wordt er keurig besproken en de planning voor het april- en meinummer werd bekeken. Ik weet nu al wat er dan zal verschijnen! Kwestie van voor te lopen op trends en zo! De secretaresse bleek ziek te zijn dus moest ik haar op mijn eerste dag tijdelijk vervangen. De berg post die er dagelijks binnenkomt moest ik verdelen en uitpakken (massa's pakjes met de nieuwste cosmetica, boeken enz. komen er aan de lopende band binnen) en ik moest bovendien de telefoon opnemen en de beller doorverbinden met de desbetreffende persoon. Best een uitdaging op je eerste dag! En dat met 4 Annes op de redactie! Achternamen heb ik dan ook maar ineens vanbuiten geleerd. In de namiddag schreef ik mijn eerste stukje voor de boekenpagina.
dinsdag 30/01:
De secretaresse werd die dag vervangen door Leen. Zij liep vorig jaar stage bij Feeling. Ik vond het erg een leuk om iemand bij me te hebben die het allemaal al eens heeft meegemaakt. 's middags zijn we dan ook samen gaan lunchen en hebben we uitgebreid onze ervaringen en verhalen met elkaar gedeeld. Leen beantwoordde ook met plezier elke vraag waarmee ik zat. Ik werkte die dag verder aan de boekenpagina en heb op mijn tweede dag een case gevonden! Michaël zocht nog een mama en een dochter van een andere cultuur voor een fotoshoot en een kort interviewtje. De mama zou dan traditionele kledij dragen en de dochter haar dagdagelijkse kleren. Ik vond voor Michaël een Indische vrouw en dochter en als beloning mocht ik donderdagavond de fotoshoot bij Diego (hij gaf een gastcollege in fotografie) bijwonen.
woensdag 31/01:
Joepie! Vandaag begon Joni te werken op de redactie van Glam-it! Ik keek echt uit naar haar komst! (niet dat ik niet opschiet met de andere mensen van de redactie, integendeel!) De redactie van Glam-it loopt namelijk over in de onze dus we zitten echt op nog geen honderd meter van elkaar! We hebben al afgesproken om steeds samen te gaan lunchen. In de namiddag spreken we ook wel eens af bij de koffiemachine. Of in de toiletten voor een sanitaire stop! Uiteraard wordt er ook nog heel wat gewerkt. Die boekenpagina is zo goed als af en daarnaast heb ik al ontelbare telefoontjes gepleegd voor afspraken en dingen na te vragen enz. Ow en kreeg de vraag van beauty-redactrice Goedele of ik maandag een zeer exclusieve exotische massage wil gaan uittesten. Graag!! Ik moet er wel helemaal voor naar Luik, maar de bedrijfswagen is ondertussen al gereserveerd. Ik zal een stukje schrijven over het welnessgebeuren voor het aprilnummer.
donderdag 01/02:
Twee vergaderingen bijgewoond die ochtend. De eerste was er eentje met Luc (Van Loon), Valérie (nieuwe aanwinst op de redactie) en ikzelf. We hebben intensief gebrainstormd over een aantal nieuwe onderwerpen, invalshoeken bedacht enz. De tweede vergadering was er eentje van Team Time (een magazine dat ik maart zal uitkomen (eenmalig) over de combinatie werk & gezin). Na de lunch (met Joni) heb ik 's namiddags allerlei telefoontjes gepleegd en de allerlaatste hand gelegd aan die boekenpagina. Om kwart na zes werd ik in Diego's atelier verwacht voor de fotoshoot. Ik vond het enorm fijn dat ik erbij mocht zijn. Ik kwam wel pas om 21u thuis van het werk. Over een lange dag gesproken!
vrijdag 02/02:
Een researchdag. Ik heb iemand voorgesteld voor de rubriek close-up (interview in Feeling met een bekende vrouw) en dat voorstel is ondertussen goedgekeurd door Lene Kemps (hoofdredactrice). Wie ik heb voorgesteld, verklap ik nog lekker niet. Ik ben naar het documentatiecentrum geweest en heb alle interviews die de voorbije twee jaar over haar verschenen zijn opgevraagd. Verder moest ik allerlei originele invalshoeken bedenken rond het thema gezin en moest ik ook een vrouw zoeken die wil getuigen over volgend onderwerp: "ik hou van hem, maar niet van zijn kinderen". Geen gemakkelijke opdracht, al zeg ik het zelf, maar tot nu toe heb ik toch al enkele mogelijke cases gevonden!
En nu op naar werkweek 2! Hopelijk wordt het er eentje met nog meer uitdagingen!
Kirsten
zaterdag 3 februari 2007
Zonemagazines
Eindelijk in het beroepsleven terechtgekomen: hiep hiep hoera!
Mijn eerste week was al meteen een zone 03/09-week en dat betekent druk, drukker, drukst.De tijd vliegt voorbij. Volgende week werken we aan zone 02. De franstalige en nederlandstalige versie verschillen flink van elkaar, maar sommigen teksten worden ook gewoon overgenomen... ik ruik vertaalwerk.
Vrijdag is de drukste dag, want om 16h moet alles naar de drukker.Alle computers (in onze piepkleine redactie zijn dat er zes)aan dek, dus.De redactie wordt overspoeld door wedstrijdkaartjes,uitnodigingen... De telefoon staat roodgloeiend (en help ik moet die beantwoorden): freelancers,Wouter van de lay-out, een boze restauranthouder 'waarom is de recensie zo slecht?'-Wel euh...het eten was dat ook.
Eindredactie was de eerste dagen het toverwoord.Verschillende tekstelementen(@RAP,enz.) worden ingevoegd opdat de lay-out meteen met onze teksten aan de slag kan. Als de teksten terugkomen, worden ze in het lay-outprogramma kwarks voor een tweede of derde keer aangepast. Leuk om samen te bespreken hoe de teksten uiteindelijk verschijnen en ook leuk om als een collega gezien te worden en niet als stagaire.
Mijn eerste tekst voor Zone03 over het Jeugdfilmfestival is een feit. Ik citeer en geef Daisy gelijk: het is inderdaad spannend om af te wachten wat de andere redactieleden van de tekst zullen vinden. Gelukkig vonden ze hem vlot geschreven en hadden ze er weinig op aan te merken. Zo nu ga ik verder genieten van het weekend en volgende week hopelijk opnieuw van een toffe werkweek!
groetjes
Sabrina
Mijn eerste week was al meteen een zone 03/09-week en dat betekent druk, drukker, drukst.De tijd vliegt voorbij. Volgende week werken we aan zone 02. De franstalige en nederlandstalige versie verschillen flink van elkaar, maar sommigen teksten worden ook gewoon overgenomen... ik ruik vertaalwerk.
Vrijdag is de drukste dag, want om 16h moet alles naar de drukker.Alle computers (in onze piepkleine redactie zijn dat er zes)aan dek, dus.De redactie wordt overspoeld door wedstrijdkaartjes,uitnodigingen... De telefoon staat roodgloeiend (en help ik moet die beantwoorden): freelancers,Wouter van de lay-out, een boze restauranthouder 'waarom is de recensie zo slecht?'-Wel euh...het eten was dat ook.
Eindredactie was de eerste dagen het toverwoord.Verschillende tekstelementen(@RAP,enz.) worden ingevoegd opdat de lay-out meteen met onze teksten aan de slag kan. Als de teksten terugkomen, worden ze in het lay-outprogramma kwarks voor een tweede of derde keer aangepast. Leuk om samen te bespreken hoe de teksten uiteindelijk verschijnen en ook leuk om als een collega gezien te worden en niet als stagaire.
Mijn eerste tekst voor Zone03 over het Jeugdfilmfestival is een feit. Ik citeer en geef Daisy gelijk: het is inderdaad spannend om af te wachten wat de andere redactieleden van de tekst zullen vinden. Gelukkig vonden ze hem vlot geschreven en hadden ze er weinig op aan te merken. Zo nu ga ik verder genieten van het weekend en volgende week hopelijk opnieuw van een toffe werkweek!
groetjes
Sabrina
TeVe-blad: De tv-programma's, en verder geen geleuter!
Hoi iedereen,
Blij te horen dat iedereen al een fantastische week achter de rug heeft. Ik kan gelukkig ook nog niets negatiefs zeggen over mijn TeVe-blad. We zitten echt met een superkleine redactie maar het zijn stuk voor stuk toffe en vriendelijke mensen ginder. Op de redactie zelf ben ik wel de enige vrouw, maar ja, ik kan best wel mijn mannetje staan hoor. Het secretariaat wordt dan weer wel gedaan door een seksegenote, dus dat doorbreekt dan weer eventjes die mannelijk dominantie.
Vanaf dag één ben ik eigenlijk al direct beginnen schrijven. Korte stukjes, filmrecensies, wat langere artikeltjes. Ben dus best tevreden dat er in het nieuwe nummer al wat artikels gaan staan die uit mijn pen komen. Kom ook wel veel dingen te weten op de redactie, lang leve de persconferenties. Op dag twee, dat was dinsdag, mocht ik al mee naar de wekelijkse persconferentie bij de vrt. Ik had op voorhand al wat research gedaan over 'De Thuisploeg' omdat ik wist dat we daarover zeker een artikel zouden brengen. Maar wat bleek ... er stonden nog veel meer toffe zaken op het programma. Zo wist ik maandag al wie 'De Slimste Mens ter Wereld' was en hebben de finalisten van '1 jaar gratis' al een tipje van de sluier opgelicht. Best wel leuk eigenlijk, ik kan vooruit kijken in de televisietoekomst en dat zonder glazen bol. Toch wel vreemd dat je gewoon een koffietje aan het drinken bent en Eric Van Looy of Marcel Vantielt nog geen 4 meter verder staat. Maandag staat er nog een persconferentie bij vt4 op het programma, ben eigenlijk best benieuwd wat voor een primeurs ik daar te weten ga komen.
De afgelopen week heb ik eigenlijk ook al wel lekker gegeten eigenlijk, zonder dat het me maar iets gekost heeft. De belegde broodjes bij de vrt waren natuurlijk niet spectaculair, maar de lunch van gisteren was dat wel. Er was blijkbaar voor onze redactie een lezing georganiseerd over de toekomst van de tv-bladen bij de opkomst van digitale televisie. Een professor van de universiteit kwam daar wat meer over vertellen en het was eigenlijk best wel interessant moet ik toegeven. Daarna kwam onze beloofde 'lichte lunch'. Het was eigenlijk een uitgebreide driegangenmaaltijd waar niets aan ontbrak. Uiteraard met aangepaste wijnen bij elk gerecht. Ik moet zeggen dat ik nog wel meer van die lichte lunches wil genieten, was echt superlekker.
Ik ben dus echt wel goed terecht gekomen op de redactie van TeVe-blad. Zie er helemaal niet tegen op om maandag opnieuw naar de redactie te gaan.
Groetjes,
Sofie
-xxx-
Blij te horen dat iedereen al een fantastische week achter de rug heeft. Ik kan gelukkig ook nog niets negatiefs zeggen over mijn TeVe-blad. We zitten echt met een superkleine redactie maar het zijn stuk voor stuk toffe en vriendelijke mensen ginder. Op de redactie zelf ben ik wel de enige vrouw, maar ja, ik kan best wel mijn mannetje staan hoor. Het secretariaat wordt dan weer wel gedaan door een seksegenote, dus dat doorbreekt dan weer eventjes die mannelijk dominantie.
Vanaf dag één ben ik eigenlijk al direct beginnen schrijven. Korte stukjes, filmrecensies, wat langere artikeltjes. Ben dus best tevreden dat er in het nieuwe nummer al wat artikels gaan staan die uit mijn pen komen. Kom ook wel veel dingen te weten op de redactie, lang leve de persconferenties. Op dag twee, dat was dinsdag, mocht ik al mee naar de wekelijkse persconferentie bij de vrt. Ik had op voorhand al wat research gedaan over 'De Thuisploeg' omdat ik wist dat we daarover zeker een artikel zouden brengen. Maar wat bleek ... er stonden nog veel meer toffe zaken op het programma. Zo wist ik maandag al wie 'De Slimste Mens ter Wereld' was en hebben de finalisten van '1 jaar gratis' al een tipje van de sluier opgelicht. Best wel leuk eigenlijk, ik kan vooruit kijken in de televisietoekomst en dat zonder glazen bol. Toch wel vreemd dat je gewoon een koffietje aan het drinken bent en Eric Van Looy of Marcel Vantielt nog geen 4 meter verder staat. Maandag staat er nog een persconferentie bij vt4 op het programma, ben eigenlijk best benieuwd wat voor een primeurs ik daar te weten ga komen.
De afgelopen week heb ik eigenlijk ook al wel lekker gegeten eigenlijk, zonder dat het me maar iets gekost heeft. De belegde broodjes bij de vrt waren natuurlijk niet spectaculair, maar de lunch van gisteren was dat wel. Er was blijkbaar voor onze redactie een lezing georganiseerd over de toekomst van de tv-bladen bij de opkomst van digitale televisie. Een professor van de universiteit kwam daar wat meer over vertellen en het was eigenlijk best wel interessant moet ik toegeven. Daarna kwam onze beloofde 'lichte lunch'. Het was eigenlijk een uitgebreide driegangenmaaltijd waar niets aan ontbrak. Uiteraard met aangepaste wijnen bij elk gerecht. Ik moet zeggen dat ik nog wel meer van die lichte lunches wil genieten, was echt superlekker.
Ik ben dus echt wel goed terecht gekomen op de redactie van TeVe-blad. Zie er helemaal niet tegen op om maandag opnieuw naar de redactie te gaan.
Groetjes,
Sofie
-xxx-
DNG - week 1
Hey stagecollega's,
hoe issie?
ook hier is het gelukt om er op te raken (althans dat hoop ik ;-)).
eerste week was eigenlijk wel vrij boeiend.
maandag en dinsdag was een beetje meelopen met de jongste van de redactie en enkele kortjes schrijven (maar ook meewerken aan een kopstuk :-)).
woensdag is duidelijk de drukste dag van de week met een pak dingen zelf doen over diverse thema's.
donderdag mocht ik alleen naar het gerechtsgebouw en naar een kraakpand voor mijn eerste solo-kopstuk. :-). was best wel tof en leuk dat je dat vertrouwen krijgt.
vrijdag was rustig met een persconferentie en enkele korte berichten.
de week werd afgesloten met de aankondiging dat redacteur Joris papa wordt. Bubbels en chips voor heel de redactie :-d wheeee.
nog veel succes!!!
greetz, Bert
hoe issie?
ook hier is het gelukt om er op te raken (althans dat hoop ik ;-)).
eerste week was eigenlijk wel vrij boeiend.
maandag en dinsdag was een beetje meelopen met de jongste van de redactie en enkele kortjes schrijven (maar ook meewerken aan een kopstuk :-)).
woensdag is duidelijk de drukste dag van de week met een pak dingen zelf doen over diverse thema's.
donderdag mocht ik alleen naar het gerechtsgebouw en naar een kraakpand voor mijn eerste solo-kopstuk. :-). was best wel tof en leuk dat je dat vertrouwen krijgt.
vrijdag was rustig met een persconferentie en enkele korte berichten.
de week werd afgesloten met de aankondiging dat redacteur Joris papa wordt. Bubbels en chips voor heel de redactie :-d wheeee.
nog veel succes!!!
greetz, Bert
vrijdag 2 februari 2007
Travel Magazine Rocks!!!
Hey hey hey,
Eindelijk op die blog geraakt seg!!! Wat een bevalling!!! Leuk om iedereen eens te 'horen'. De eerste week stage zit erop, tijd om even terug te blikken op die woelige 5 dagen!
Maandag begon fantastisch! Iedereen is supervriendelijk. Mijn bureau was netjes opgerommeld, ik kreeg een computer en mocht al direct een Frans persbericht vertalen. Aangezien Travel Magazine elke 3 weken in 2 talen verschijnt, wordt er veel Frans gesproken en geschreven. Heel de dag door kreeg ik persberichten om te vertalen. Alle artikels worden in een speciaal codeprogramma getypt zodat het onmiddellijk klaar is voor de dienst lay-out. En het leuke van al is: al wat ik schrijf, wordt ook echt gepubliceerd!!!
De volgende dagen bestonden vooral uit artikels schrijven voor de wekelijkse news letter. Ik dacht dat het vooral over bestemmingen zou gaan, maar nee hoor, ook reistechnologie en internationale toerismebeurzen stonden op het programma. De fusies tussen de luchtvaartmaatschappijen worden op de voet gevolgd.
Sinds vandaag coördineer ik de rubriek actua van het volgende nummer. Alle persberichten (vooral in Frans en Engels) komen bij mij binnen. Ik schrijf er artikels over en mail rond op zoek naar foto's.
Vanaf volgende week maak ik een dossier over Turkije. In dat dossier laat ik de reisagenten aan het woord. Ik heb hen gemaild met de volgende vraag: Wordt Turkije een topper het volgende zomerseizoen... Ben benieuwd.
Volgende week gaat het vakantiesalon in Antwerpen van start. Waarschijnlijk moet ik daarover een reportage maken.
Een reisje zit er ook nog in, maar dat zal nog wel even op zich laten wachten.
Ik hou jullie op de hoogte!!!
Zoentjes,
Annelore
Eindelijk op die blog geraakt seg!!! Wat een bevalling!!! Leuk om iedereen eens te 'horen'. De eerste week stage zit erop, tijd om even terug te blikken op die woelige 5 dagen!
Maandag begon fantastisch! Iedereen is supervriendelijk. Mijn bureau was netjes opgerommeld, ik kreeg een computer en mocht al direct een Frans persbericht vertalen. Aangezien Travel Magazine elke 3 weken in 2 talen verschijnt, wordt er veel Frans gesproken en geschreven. Heel de dag door kreeg ik persberichten om te vertalen. Alle artikels worden in een speciaal codeprogramma getypt zodat het onmiddellijk klaar is voor de dienst lay-out. En het leuke van al is: al wat ik schrijf, wordt ook echt gepubliceerd!!!
De volgende dagen bestonden vooral uit artikels schrijven voor de wekelijkse news letter. Ik dacht dat het vooral over bestemmingen zou gaan, maar nee hoor, ook reistechnologie en internationale toerismebeurzen stonden op het programma. De fusies tussen de luchtvaartmaatschappijen worden op de voet gevolgd.
Sinds vandaag coördineer ik de rubriek actua van het volgende nummer. Alle persberichten (vooral in Frans en Engels) komen bij mij binnen. Ik schrijf er artikels over en mail rond op zoek naar foto's.
Vanaf volgende week maak ik een dossier over Turkije. In dat dossier laat ik de reisagenten aan het woord. Ik heb hen gemaild met de volgende vraag: Wordt Turkije een topper het volgende zomerseizoen... Ben benieuwd.
Volgende week gaat het vakantiesalon in Antwerpen van start. Waarschijnlijk moet ik daarover een reportage maken.
Een reisje zit er ook nog in, maar dat zal nog wel even op zich laten wachten.
Ik hou jullie op de hoogte!!!
Zoentjes,
Annelore
donderdag 1 februari 2007
fascinatie
fantasmagorie:
geheel van door optische middelen tevoorschijn gebrachte menselijke en andere figuren in een donker vertrek
(dit woord kwam ik tegen in een persmap van chanel, en terwijl ik luidruchtig met mijn wenkbrauwen aan het fronsen was, moest ik stilletjes giechelen omdat ze het bij chanel toch écht hoog in hun bol hebben!)
maar het is wel een verdomd schoon woord.
geheel van door optische middelen tevoorschijn gebrachte menselijke en andere figuren in een donker vertrek
(dit woord kwam ik tegen in een persmap van chanel, en terwijl ik luidruchtig met mijn wenkbrauwen aan het fronsen was, moest ik stilletjes giechelen omdat ze het bij chanel toch écht hoog in hun bol hebben!)
maar het is wel een verdomd schoon woord.
de waarheid
het is een hele opluchting dat het dan toch eindelijk lijkt te lukken op dit blogje. ik ben benieuwd naar wat er hier allemaal zal verschijnen.
ook mijn stage is heerlijk begonnen. aangezien nathalie in een lijstjesmoed is (zie: bloggerswereld), alstublief!
ook mijn stage is heerlijk begonnen. aangezien nathalie in een lijstjesmoed is (zie: bloggerswereld), alstublief!
- famke, de hoofdredactrice en ann, de eindredactrice van goed gevoel zijn twee knappe madammen. (echt!)
- ik werk samen met vijf dames, waarvan er eentje over een paar weken op bevallingsverlof gaat, dan zijn we dus nog met vier (en krijg ik lekker veel werk).
- ik heb al drie stukken geschreven (dat maakt nu zo'n twaalftal pagina's), waarvan twee leuke en een vreselijk oninteressant dat bijna niemand gaat lezen over 'geef lentemoeheid geen kans'. het gaat erom dat je een soort trainingsschema voor jezelf opstelt zodat je fris en fit de lente doorkomt. jawel, u leest het goed. ik heb me wel degelijk geamuseerd met het opzoeken en het schrijven. bij de andere teksten kon ik creatiever zijn. daar heb ik me dan ook volledig laten gaan. volgende maand in goed gevoel!
- maandag ga ik naar de LPG persconferentie in het kasteel van ruisbroek over de laatste afslankrevolutie, de lipomassage. ik mag het ook uitproberen. vraag me niet wat lipomassage is. zo'n dingen zijn echt niet aan mij besteed. maar de perslunch wil ik niet missen en het handjes schudden met de directeur van LPG ook niet (dat is me uitdrukkelijk op het hart gedrukt door ann, mijn toffe begeleidster.
- woensdag mag ik naar een opleiding onderzoeksjournalistiek in kontich, gegeven door hank van esse (denk ik, moet ik morgen nog eens checken). het gaat over zoekmachines op internet, het omzeilen van foute informatie, snel degelijke info vinden. die dingen. dat samen met caroline, nog een toffe goed gevoelvrouw.
- ik heb een boek gekregen van lieve, de cultuurgoed gevoelvrouw (dit woord is wel geinig). het heet "verzamelde liedjes en teksten" en het is van willem wilmink. ik was meteen verliefd. het is dik, heel dik. met heel veel, heel heel veel mooie teksten in. dus toen ik daar verliefd stond te bladeren aan de immense boekenkast zei lieve plots: "vindt ge dat boek mooi? pak het dan maar mee!" en welk geschenk is er nu mooier dan een boek waar je verliefd op bent? (ok, over dat ene zwijgen we).
- ik vertrek 's ochtends graag naar mijn stage. daar ben ik blij om, want ik zag er toch wel wat tegenop. maar na vier dagen is het me wel duidelijk dat dit echt een leuke job is. ik zit daar achter mijn schone computer met vijf vrouwen rond mij die allemaal naarstig aan't schrijven zijn. die de hele tijd met woorden aan't goochelen zijn. die de hele tijd tekst produceren. en dat is iets waar ik vrolijk van word.
- vraagt u zich ook af waarom ik geen hoofdletters gebruik? het antwoord vindt u hier.
Four Days
Awel, menschen, ik hoop dat jullie het op jullie stage even fijn hebben als ik. Als het zo goed blijft lopen als nu, gaan die acht weken echt voorbij racen.
Ik ben er maandag echt onmiddellijk gigantisch ingesmeten. Ik heb al direct de sluiter mogen schrijven (die nu zaterdag verschijnt), Rudy vond het oké, en kwam ineens af met de grootste opdracht ooit. "Hier is een Duits artikel en het telefoonnummer van een wereldberoemde bodypaintster. Interview die zo snel mogelijk en zie dat het goed is hè, want 't is voor de coverstory." Wablieft?, dacht Deesie verschrikt. Ik ben hier amper drie uur!
Dinsdag heb ik de dame in kwestie geïnterviewd, gisteren heb ik het uitgetikt. Geloof mij, ik zat met de bibbers toen ik Rudy's reactie moest afwachten. Maar hij nam zelfs de woorden "goed" en "talent" in de mond, volgens mijn collega's een unicum! Jeej voor Daisy. Sindsdien komen de opdrachten binnenrollen op mijn klein bureautje. Ik word eigenlijk volledig met rust gelaten, ze zeggen mij gewoon wat ik moet doen. Ik moet zelf initiatief nemen en zelfstandig werken. Ik krijg best al wel veel verantwoordelijkheid.
De eerste dag heb ik wel laten merken wat ik in mij had, ik heb op mijn strepen gestaan en ik denk wel dat dat een goede keuze was. Rudy weet alleszins wat 'm in huis heeft gehaald. Maandag komt er nog een andere stagiaire, leuk leuk, heb ik een beetje een 'babbel' tussendoor.
Tot hier mijn nieuws, want ik zou anders echt nog uren kunnen doorzagen. (Nathalie zal dat volmondig kunnen beamen, hihi) Vergeet niet elke zaterdag naar de krantenwinkel te snellen voor DM, vooral volgende week voor Deesie's coverstory.
Ik heb het fijn. En gij?
Ik ben er maandag echt onmiddellijk gigantisch ingesmeten. Ik heb al direct de sluiter mogen schrijven (die nu zaterdag verschijnt), Rudy vond het oké, en kwam ineens af met de grootste opdracht ooit. "Hier is een Duits artikel en het telefoonnummer van een wereldberoemde bodypaintster. Interview die zo snel mogelijk en zie dat het goed is hè, want 't is voor de coverstory." Wablieft?, dacht Deesie verschrikt. Ik ben hier amper drie uur!
Dinsdag heb ik de dame in kwestie geïnterviewd, gisteren heb ik het uitgetikt. Geloof mij, ik zat met de bibbers toen ik Rudy's reactie moest afwachten. Maar hij nam zelfs de woorden "goed" en "talent" in de mond, volgens mijn collega's een unicum! Jeej voor Daisy. Sindsdien komen de opdrachten binnenrollen op mijn klein bureautje. Ik word eigenlijk volledig met rust gelaten, ze zeggen mij gewoon wat ik moet doen. Ik moet zelf initiatief nemen en zelfstandig werken. Ik krijg best al wel veel verantwoordelijkheid.
De eerste dag heb ik wel laten merken wat ik in mij had, ik heb op mijn strepen gestaan en ik denk wel dat dat een goede keuze was. Rudy weet alleszins wat 'm in huis heeft gehaald. Maandag komt er nog een andere stagiaire, leuk leuk, heb ik een beetje een 'babbel' tussendoor.
Tot hier mijn nieuws, want ik zou anders echt nog uren kunnen doorzagen. (Nathalie zal dat volmondig kunnen beamen, hihi) Vergeet niet elke zaterdag naar de krantenwinkel te snellen voor DM, vooral volgende week voor Deesie's coverstory.
Ik heb het fijn. En gij?
De Eerste Werkweek
Beste collega's
Laat hier allen jullie eerste indrukken, ervaringen, gevoelens enz. achter. Want een eerst werkweek is tenslotte niet niets! Kortom, genoeg stof dus om met jullie klasgenoten te delen. Bij deze is dit ook een test of ik het hele bloggebeuren ondertussen een beetje begrijp.
Kirsten
Laat hier allen jullie eerste indrukken, ervaringen, gevoelens enz. achter. Want een eerst werkweek is tenslotte niet niets! Kortom, genoeg stof dus om met jullie klasgenoten te delen. Bij deze is dit ook een test of ik het hele bloggebeuren ondertussen een beetje begrijp.
Kirsten
Abonneren op:
Posts (Atom)