om maar even te zeggen

ja, ge hebt nog niet veel van mij gelezen. ik ga mij niet excuseren, uitputten in schone verontschuldigingen, stamelend lieftallig proberen te wezen. ik ga gewoon nu iets vertellen over de beste stageplaats ooit, en misschien kunt ge tussen de lijnen door lezen dat ik het de voorbije week erg moeilijk heb gehad.

vorige week was het redactievergadering. voor de eerste keer, dus wederom zat ik met een gespannen lijf vol verwachting, grote ogen vol nieuwsgierigheid en wriemelende vingers van onwennigheid te wachten. te wachten. met mijn blad vol ideeën, ideeën, man, ge zou het niet geloven!

maar goed, de redactievergadering begint dus en na een uurtje was ik al serieus gekalmeerd. de vrouwenploeg van Goed Gevoel is niet alleen ongekend ambitieus, maar ook oh zo lief en vriendelijk en gezellig en tof en met zoveel interessante dingen in hun hoofd en...

ik heb nog niet zo veel hoofdredacteurs/redactrices aan het werk gezien, maar ik denk dat ik met overtuiging mag zeggen dat famke een hele goeie is. ze is superenthousiast, ze stimuleert de anderen met een ontzettend leuke schwung in haar woorden en gebaren en handelingen. ze kent haar doelgroep als haar broekzak (en ja, ok, dat moet inderdaad wel als hoofdredactrice, maar om met eigen ogen iemand bezig te zien die écht kennis van zaken heeft, awel, dat is om te smullen. en eigenlijk bedoel ik met dat laatste de hele Goed Gevoelgroep, ohja.)

de ideeën die ik had verzameld zijn grotendeels geweldig goed ontvangen. ik had er vrij veel en we hebben er echt over gepraat, wat de mogelijkheden waren, welke invalshoeken misschien interessanter zouden zijn, hoe ik enkele ideeën graag uitgewerkt had gezien... voor we het wisten was het half zes, was ik zo'n stuk of acht serieuze stukken rijker (te maken voor maandbladen april/mei/misschien zelfs juni) en op deze moment heb ik er geloof ik een stuk of elf op de rol staan. ik besef maar al te goed dat ik ze nooit allemaal ga kunnen maken, dus ik moet mijn planning nog maar eens deftig bekijken!

in ieder geval, de dag nadien kreeg ik een heel fijn mailtje van ann-met-de-schone-en-warme-glimlach, die me tussen de lijnen door toch maar even bedankte voor mijn toffe inbreng. dat hart onder de riem was net wat ik nodig had, nadat een ander sprookje plots ingestort was..

de rest van de week heb ik geprobeerd veel te schrijven. maar omdat mijn emotionele huishouding op haar grondvesten stond te daveren, heb ik vooral veel plannetjes gemaakt, veel afspraken voor interviews, veel research gedaan, veel vragen voorbereid en veel genoten van de amicaliteit op 'mijn werk'.

gisteren ben ik er dus maar goed ingevlogen. twee dagen van de week ben ik op euh, reportage/interview. en de andere dagen ga ik proberen zoveel mogelijk af te krijgen. want het is toch wel een beetje kicken als een stuk afgewerkt is en ge kunt beginnen printen en dan beseft dat dat in het volgende nummer gaat staan met uw naam ernaast. (en ik hou van lange zinnen tegenwoordig. op de redactie schrijf ik correct/correct/correct, dus in mijn vrije tijd ga ik me graag te buiten aan te veel woorden in een zin.)

't is weer een hele boterham eh. als laatste wil ik toch nog even graag vermelden dat ik erg gelukkig ben met daisy bij mij in het gebouw, wij samen bij de persgroep. zij is een beetje mijn reddingszwemvest (en ze doet het verdomd goed bij de morgen magazine!!) enne... dat wou ik graag zeggen.