Awel, menschen, ik hoop dat jullie het op jullie stage even fijn hebben als ik. Als het zo goed blijft lopen als nu, gaan die acht weken echt voorbij racen.
Ik ben er maandag echt onmiddellijk gigantisch ingesmeten. Ik heb al direct de sluiter mogen schrijven (die nu zaterdag verschijnt), Rudy vond het oké, en kwam ineens af met de grootste opdracht ooit. "Hier is een Duits artikel en het telefoonnummer van een wereldberoemde bodypaintster. Interview die zo snel mogelijk en zie dat het goed is hè, want 't is voor de coverstory." Wablieft?, dacht Deesie verschrikt. Ik ben hier amper drie uur!
Dinsdag heb ik de dame in kwestie geïnterviewd, gisteren heb ik het uitgetikt. Geloof mij, ik zat met de bibbers toen ik Rudy's reactie moest afwachten. Maar hij nam zelfs de woorden "goed" en "talent" in de mond, volgens mijn collega's een unicum! Jeej voor Daisy. Sindsdien komen de opdrachten binnenrollen op mijn klein bureautje. Ik word eigenlijk volledig met rust gelaten, ze zeggen mij gewoon wat ik moet doen. Ik moet zelf initiatief nemen en zelfstandig werken. Ik krijg best al wel veel verantwoordelijkheid.
De eerste dag heb ik wel laten merken wat ik in mij had, ik heb op mijn strepen gestaan en ik denk wel dat dat een goede keuze was. Rudy weet alleszins wat 'm in huis heeft gehaald. Maandag komt er nog een andere stagiaire, leuk leuk, heb ik een beetje een 'babbel' tussendoor.
Tot hier mijn nieuws, want ik zou anders echt nog uren kunnen doorzagen. (Nathalie zal dat volmondig kunnen beamen, hihi) Vergeet niet elke zaterdag naar de krantenwinkel te snellen voor DM, vooral volgende week voor Deesie's coverstory.
Ik heb het fijn. En gij?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
nu moet ik hier nog eens komen lezen ook nog, doemme toch (grijns)
X
Een reactie posten