mmnjammie

Wat een stage toch niet doet met een student. Vanmorgen was mevrouw Van de Venne hier en ze zei het nog maar eens: “als ik de studenten na een stage zie, zijn ze dikwijls helemaal veranderd.” Ik ga niet echt uitgebreid aan jullie neus hangen hoe veranderd ik wel ben, maar dat ik gegroeid ben, oh ja. Hoe kan het ook anders. Je wordt in de werkwereld gesmeten, je moet je bewijzen. Het is erop, of eronder.

Ik zal vertellen dat mijn stage me een stuk heeft geholpen om mezelf terug te vinden. In die zin dat ik, in het middelbaar, een enorme perfectionist was. Altijd de beste, of bijna de beste. Een intelligent meisje dat ook graag een beetje rebels uit de hoek kwam, maar ik zorgde ervoor dat mijn prestaties er nooit onder hoefden te lijden. Toen ik op de hogeschool terechtkwam, is dat hele plaatje ingestort gelijk een pudding. Schandelijk gespijbeld heb ik, in dat eerste jaar. Mijn voeten geveegd aan verschillende opdrachten, in dat tweede jaar. Enkel mijn goede présence op de juiste momenten, mijn vermogen om op korte tijd veel leerstof in mijn hoofd te pompen en mijn schoon woordgebruik waarmee ik –dikwijls op nog kortere tijd- schrijfopdrachten in elkaar draaide, hebben er voor gezorgd dat ik zonder serieuze problemen in het derde jaar ben beland.

Tegen september 2006 was er dus van de structuur in mijn hoofd niet veel meer overgebleven. De chaos omhulde mij als een elektrische deken, me kunstmatig verwarmend maar stiekem mijn botten verkillend. Hoewel ik het dolgraag anders wilde, lukte het me niet het roer om te gooien. Ik zat vast in mijn eigen draaikolk van laat-maar-gaan-mentaliteit. Moedeloos, werd ik. Ik zocht steeds meer naar erkenning, maar vond die uiteraard in een mindere en onvoldoende mate omdat ik maar een fractie van mezelf was.

Klinkt als een serieus probleem, niet? Toch ben ik blijven functioneren en zo zat ik twee maanden geleden plots op een redactie in Schelle, tussen vijf vrouwen die me snel op mijn gemak stelden, me aan het schrijven zetten, me in een routine dwongen. En me de kans gaven om te laten zien wat ik mijn mars heb. Mijn drang om mezelf te bewijzen is nooit verdwenen (enkel een beetje ondergestoft), maar hier op Goed Gevoel waaide de frisse wind het stof snel weg en kijk daar, de Nathalie van vroeger zat daar nog. De ambitieuze Nathalie die haar intelligentie en vooral haar talent wil gebruiken. De Nathalie die echt wil proberen haar dromen waar te maken. Het lijkt allemaal lekker cliché, die woorden hier. Maar feiten zijn feiten. En lekker voelt het, die smeltende on-structuur.

Hierbij wil ik mijn lezende collega’s (die ik érg ben gaan waarderen de voorbije weken) even een hart onder de riem steken. Ik ben iemand die het beste functioneert in een omgeving waar vriendelijkheid/amicaliteit/respect de bovenhand voert. En als stagiaire ben ik hier nog niet veel anders tegengekomen. Vroeger zei ik wel eens dat ik een jongedame zonder vast omlijnde principes ben, maar als ik eerlijk ben, leef ik volgens het respect-principe. Wat je geeft, krijg je terug. En wat je krijgt, kan je ook geven.

Dus eigenlijk pas ik perfect in de statistieken van stagiaires die als een andere mens hun stageplaats verlaten. Dat maakt het me even moeilijk, aangezien ik liever niet in al te veel statistieken pas. Maar met mijn mooie 17/20 en de warme woorden die in mijn richting werden uitgesproken, kan me dat niet al te veel schelen. Pas maar op, mijn beste medestudenten, want jullie krijgen een Nathalie terug die veel zelfbewuster is dan voorheen. (en dat werd verdomd wel eens tijd ook!)

Ook ik blijf een weekje langer hangen op Goed Gevoel. Omdat ik moeilijk afscheid kan nemen, omdat ik mijn werk netjes wil afmaken en omdat ik morgen en overmorgen op het internationale Nike Women Event zit. Nog meer in stijl kan ik mijn stage amper afsluiten: uitgebreide perslunches, workshops met bijpassende Nike-kleding, een afterparty in Club Industria/Bonthuys én een overnachting in het Hilton Hotel op de Groenplaats.

Ja, ik voel me wel ok.

Geef er nog een laatste lap op, en tot na de paasvakantie...

(en sorry voor de hoofdletters, ik kreeg die functie niet uitgeschakeld. ik heb dan maar ineens correct gebruik gemaakt van de hoofdlettertoets.)