Final countdown

Hallooo iedereen,

Blijkbaar hebben jullie het allemaal ontzettend naar jullie zin. Ik ook, al kriebelt het toch om te blijven studeren hoor... Hoe leuk het allemaal ook is.
Vorige week was het hoogtepunt uit mijn stage. Om half vier 's morgens liep op 8 maart mijn wekker af! De slaap was snel uit mijn oogjes gewreven, ik moest naar Berlijn! De taxi stond netjes op tijd te wachten. Hop naar Zaventem. De wereld sliep nog, maar ik was klaarwakker! Ik was een half uurtje te vroeg, tijd dus voor heerlijke dampende mok koffie. Tegen half zes kwamen de eerste klanten die een plaatsje op onze vlieger geboekt hadden binnen. Ik verwelkomde hen en gaf hen hun badge. Geen badge, geen toegang tot de grootste toerismebeurs ter wereld. Om zes uur waren we volledig. Geen tijd om te shoppen, direct naar de gate en het vliegtuig op. Wij van Travel Magazine zaten op de eerste rij in een Fokker 100 van Jetairfly. Na een half uurtje kregen we de krant en een heerlijk ontbijt met warme croissants. De wereld zien ontwaken vanuit een vliegtuig, het blijft me verbazen. Al snel zat ik lekker warm in het zonnetje naar de mooie landschappen beneden te kijken. Na een dik uur landden we op de kleine luchthaven Schönefeld, dan de bus op en een half uurtje later wandelden we de Messe Berlin binnen. 180.000 vierkante meter voor meer dan 7.800 exposanten, onvoorstelbaar! Hallen en hallen en verdiepingen en verdiepingen... Immens, immens groot was het! Snel mijn perskaart gaan halen en op naar het eerste technologiecongres. Ik bespaar jullie alle details, het was interessant, maar ingewikkeld. Na de uitgebreide perslunch heb ik het hoofdgebouw verkend. Normaal heb je drie dagen nodig om alles te bezoeken, ik had slechts een namiddag. Maar niet getreurd, in ware road runnerstijl rende ik van hall naar hall ondertussen plaatjes schietend. Ik kwam ogen te kort. Vooral de standen van Zuid-Amerika en Azië waren prachtig: enorme affiches, bewegende panelen, muziek, optredens van de lokale bevolking in eigen klederdracht, plaatselijke culinaire hoogstandjes à volonté en nog zoveel meer. De tijd ging veel te snel voorbij. Om half zes was het tijd om te verzamelen aan de bussen. Ik was doodop. Iedereen was uitgeteld. Eénmaal op het vliegtuig was de stemming terug uitbundig toen de hostessen de champagne uitschonken. Om 21uur landden we veilig terug in Zaventem en om 22u lag ik in mijn bedje en was het kaarsje uit. Het einde van een vermoeiende, maar meer dan geslaagde dag!